Πηγή: Άρης Χατζηγεωργίου – efsyn.gr

Σκληρή κριτική από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας Γιώργο Χριστοφορίδη στα σχέδια της κυβέρνησης και της Επιτροπής Μπένου για τη Βόρεια Εύβοια ● Αναρωτιέται εάν θα οικοδομηθεί δασική και γεωργική γη ανάμεσα στους αγροτικούς οικισμούς και από πότε επιτρέπεται να ανατίθεται σε ιδιώτες ο χωροταξικός-πολεοδομικός σχεδιασμός

Οταν το κράτος μπαίνει στο ψυγείο και αναλαμβάνουν οι «άριστοι» την περιβαλλοντική αποκατάσταση, εγείρεται η απειλή της ανεξέλεγκτης εισβολής συμφερόντων που μεταβάλλουν άρδην το περιβάλλον, τη φυσιογνωμία και τον τρόπο ζωής. Κάπως έτσι συνοψίζεται η αυστηρή κριτική που έγινε στη Βουλή από το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας απέναντι στα όσα «οραματίζεται» η κυβέρνηση για την κατεστραμμένη από τις φωτιές Βόρεια Εύβοια, μέσω της Επιτροπής Μπένου.

Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Γιώργος Χριστοφορίδης μίλησε την περασμένη Τρίτη στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, εκπροσωπώντας και τον φορέα «Παρατηρητήριο Αναδάσωσης 2021». Οι επισημάνσεις του προκάλεσαν έντονο μούδιασμα στην αίθουσα καθώς το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας είναι φορέας στον οποίο συμμετέχουν πρόσωπα υψηλού κύρους, όπως ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερής και ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός.

«Το μέγεθος της φετινής καταστροφής που έπληξε όλη σχεδόν την Ελλάδα (Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο, Β. Ελλάδα κ.α.) θα επέβαλλε ίσως τη δημιουργία κάποιων νέων οργανωτικών δομών, πάντοτε μέσα στο ίδιο το κράτος, λόγου χάρη ειδικές υπηρεσίες με αποκεντρωμένες κατά περιοχή αρμοδιότητες που θα καλύπτουν την ύλη περισσοτέρων υπουργείων. Αυτό είναι το πρώτο θέμα που θα έπρεπε να είχε απασχολήσει την κυβέρνηση. Εκείνη όμως διάλεξε διαφορετικό δρόμο», ανέφερε ο κ. Χριστοφορίδης αφού προηγουμένως σημείωσε ότι η «καμένη φύση» δεν είναι πεδίο ανοιχτό σε κάθε δημιουργική παρέμβαση, όπως μια πόλη που ισοπεδώθηκε από σεισμό ή πυρκαγιά: «Χρειάζονται χρόνο, χώρο και ησυχία για να λειτουργήσουν οι φυσικές διαδικασίες αναγέννησης, υποβοηθούμενες αν, όπως και όσο χρειάζεται», τόνισε.

Περνώντας στον πυρήνα της κριτικής, ο κ. Χριστοφορίδης μίλησε για την απειλή «ανεξέλεγκτης εισβολής συμφερόντων που μεταβάλλουν άρδην το περιβάλλον, τη φυσιογνωμία και τον τρόπο ζωής μιας περιοχής, παραμερίζοντας, εν ονόματι της έκτακτης ανάγκης, πραγματικά εμπόδια και νομικές διαδικασίες που ίσχυαν μέχρι τότε και αξιοποιώντας την απόγνωση των κατοίκων που έχουν δικαιολογημένα απολέσει τις αντιστάσεις τους».

Ανέφερε ότι τα σχέδια «ούτε το κράτος τα εκπόνησε ούτε περιορίζονται στην αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τις πυρκαγιές», ενώ αντιμετωπίζουν την καταστροφή ως ευκαιρία. «Για ποιον άραγε λόγο είναι ευκαιρία η καταστροφή μιας περιοχής όπως η Εύβοια; Γιατί είναι η Εύβοια πιο ελκυστική σήμερα, με το οδυνηρά κατεστραμμένο της πρόσωπο και τους απελπισμένους κατοίκους, απ’ ό,τι χτες που ήταν καταπράσινη, με δάση, οικοτόπους, γραφικά χωριά, χλωρίδα και πανίδα μοναδικά στο είδος τους; Τι δεν μπορούσε να συμβεί σε αυτήν χθες αλλά επιτρέπεται να συμβεί σήμερα;» αναρωτήθηκε ο κ. Χριστοφορίδης μιλώντας για «κεφαλαιοποίηση της συμφοράς».

Ανασχεδιασμός

Επικαλούμενος τις σχετικές ανακοινώσεις αλλά και την παρουσίαση των προτάσεων στην Επιτροπή της Βουλής, ο κ. Χριστοφορίδης ανέφερε ότι «όλες οι σημαντικές αποφάσεις φαίνεται να έχουν ήδη ληφθεί, έστω κι αν δεν έχουν αποτυπωθεί σε νομικά κείμενα». Οι αποφάσεις αφορούν όχι την αποκατάσταση αλλά τον πλήρη και εκ βάθρων χωροταξικό και πολεοδομικό επανασχεδιασμό της περιοχής σε επίπεδο υποδομών, οικονομίας, τουρισμού, παιδείας, πολιτισμού. Επίσης έχουν ανατεθεί και εκπονούνται δέκα μελέτες χωρίς να έχουν οριοθετηθεί οι αναδασωτέες εκτάσεις.

Ολα τα παραπάνω λέει ότι αποτελούν ένα νέο Περιφερειακό Χωροταξικό Σχέδιο της Εύβοιας και ειρωνικά σχολιάζει ότι τον έκαναν να αναρωτηθεί εάν υπήρξε νομοθετική ρύθμιση δεδομένου ότι ο χωροταξικός-πολεοδομικός σχεδιασμός «αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία που λαμβάνει χώρα σε πολλά στάδια και διεξάγεται από τα όργανα της επαγγελματικής Δημόσιας Διοίκησης, τα οποία ασκούν ουσιαστικές αρμοδιότητες αντίστοιχες προς τις ειδικότητές τους» και είναι διαδικασία που «δεν μπορεί να υποκατασταθεί από την απλή υπογραφή ή έγκριση σχεδίων που έχουν εκπονήσει με δικά τους στελέχη και δικές τους διαδικασίες κάποιοι ιδιώτες, όσο έμπειροι και έγκριτοι κι αν είναι αυτοί».

Ο κ. Χριστοφορίδης αναρωτήθηκε επίσης εάν υπάρχει πρόθεση να οικοδομηθεί η δασική και γεωργική γη ανάμεσα στους αγροτικούς οικισμούς της Εύβοιας και υπενθύμισε ότι «κατά το Σύνταγμα και την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός ανήκει στον σκληρό πυρήνα του κράτους». Ζήτησε μάλιστα από τους παρισταμένους βουλευτές και αξιωματούχους να τον διορθώσουν διότι εκείνος δεν γνωρίζει ρύθμιση «που να αφαιρεί τις σχετικές αρμοδιότητες από τα αντίστοιχα υπουργεία και να εξουσιοδοτεί τον πρωθυπουργό να τις αναθέσει σε Επιτροπή».

«Το ελληνικό κράτος δεν είναι tabula rasa όπου μπορεί κανείς να αποφασίζει εκτός του πλαισίου των νομοθετημένων αρμοδιοτήτων του», σημείωσε ο Γ. Χριστοφορίδης, σχολιάζοντας και την παρουσίαση της Επιτροπής Μπένου με τον τίτλο «Πώς ονειρευόμαστε τη βόρεια Εύβοια μετά από 10 χρόνια; Ενα εθνικό υπόδειγμα»: «Ο καθένας από εμάς μπορεί φυσικά να ονειρεύεται, αλλά μόνο το κράτος δικαιούται να αποφασίζει ποιο από όλα τα όνειρα θα πραγματοποιηθεί τελικά», επισήμανε, τονίζοντας ότι υπάρχουν διαδικασίες με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον και «κανείς δεν εξαιρείται από αυτές όσο υψηλά ιστάμενος και αν είναι».

Αναρωτήθηκε, τέλος, αν ο χώρος που μελετούν οι μελετητές θα περιλαμβάνει και τμήματα αναδασωτέων εκτάσεων στις οποίες θα τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες και «θα εκτελεστούν και άλλα έργα με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» και έκλεισε συνοψίζοντας ότι «οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παρούσας “αποκατάστασης” είναι στην κυριολεξία πρωτοφανείς και αδύνατο να προβλεφθούν».

Πηγή: Θανάσης Καρτερός – avgi.gr

Αναφορά – κόλαφος κατά του κυβερνητικού σχεδίου ανασυγκρότησης στη Βόρεια Εύβοια από το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

Το πολυδιαφημισμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας που έγινε στάχτη από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, κονιορτιοποίησε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας.

Ο Γιώργος Χριστοφορίδης, κλήθηκε να καταθέσει την άποψη του Επιμελητηρίου κατά τη συζήτηση στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασία Περιβάλλοντος της Βουλής.

Και τα όσα ανέφερε αποκαλύπτουν τι πραγματικά κρύβεται πίσω από το μητσοτακικής έμπνευσης σχέδιο ανασυγκρότησης για την καμένη Βόρεια Εύβοια.

Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας στην τοποθέτησή του αποκάλυψε τρία πολύ σοβαρά θέματα όσον αφορά το σχέδιο ανασυγκρότησης και συγκεκριμένα:

-Η λεγόμενη αποκατάσταση της Εύβοιας δεν θα περιοριστεί στο ειδικό της αντικείμενο. Θα συνίσταται σε πλήρη επανασχεδιασμό της περιοχής σε χωροταξικό και πολεοδομικό επίπεδο, ο οποίος θα καλύπτει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας: υποδομές, οικονομία, τουρισμό, παιδεία, πολιτισμό κ.λπ.

-Ο εκ βάθρων αυτός επανασχεδιασμός προηγείται πράγματι της περιβαλλοντικής αποκατάστασης. Χωρίς δηλαδή να έχουν οριοθετηθεί οι αναδασωτέες εκτάσεις -νομική διαδικασία συνταγματικά επιβεβλημένη και καθόλου απλή, αφού μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα- έχουν ανατεθεί και εκπονούνται μελέτες εφ’ όλης της ύλης και εφ’ όλης της περιοχής.  

-Το όλο εγχείρημα, όπως τουλάχιστον προκύπτει από το σχετικό διάγραμμα με τίτλο «Διαγραμματική Απεικόνιση Μηχανισμού Διακυβέρνησης του Master Plan», αποφασίστηκε από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος ανέθεσε τις σχετικές αρμοδιότητες κατάστρωσης του Σχεδίου στην «Ειδική Επιτροπή Ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας».

Υπό την Επιτροπή αυτή λειτουργεί μια Steering Committee (εκτελεστική επιτροπή) για το συντονισμό του έργου, η οποία χρησιμοποιεί εργαλεία και διαχειρίζεται τις πηγές χρηματοδότησης. Υποστηρίζεται από την PwC και επικοινωνεί με τα υπουργεία (χωρίς να υπόκειται σε αυτά), την Περιφέρεια και τους λοιπούς φορείς.

Οι μελέτες και οι ανάδοχοι

Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας στη Βουλή έχουν, ήδη,  ανατεθεί 10 μελέτες και συγκεκριμένα:

-το Master Plan της ανασυγκρότησης

-το Master Plan των υποδομών, το Master Plan για το νέο δάσος (αλήθεια, τι σημαίνει νέο δάσος, σχολιάζει ο Γ. Χριστοφορίδης)

-τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια, Μελέτη της νέας τουριστικής ταυτότητας κ.λπ. 

Μέχρι στιγμής έχουν επιλεγεί ανάδοχοι για επτά μελέτες και συγκεκριμένα:

-Δύο μελέτες έχουν ανατεθεί στην ΕΤΑΜ Α.Ε. Σύμβουλοι Επιχειρήσεων

-Δύο στη Dianeosis

-Μία στην Toposophy 

-Οι άλλοι δύο ανάδοχοι θα επιλεγούν από τον Δημήτρη Οικονόμου και το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου

-Χορηγοί των μελετών είναι η Dianeosis (δύο μελέτες), το Σωματείο Διάζωμα (4 μελέτες), η Toposophy.

Κόντρα στο Σύνταγμα και στη νομολογία του ΣτΕ

Στην τοποθέτησή του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας επεσήμανε ότι το όλο σχήμα που επέλεξε το Μαξίμου είναι αντισυνταγματικό. Και αυτό γιατί:

-Το σχέδιο δεν περιορίζεται στη θέσπιση γενικών αρχών και κατευθύνσεων όπως κάνουν τα Περιφερειακά Σχέδια, αλλά υπεισέρχεται και υποκαθιστά και τα επόμενα επίπεδα του Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού.

Έτσι  «φτάνει μέχρι και την εκπόνηση ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, συνενώσεις οικισμών κ.λπ. Τι σημαίνει άραγε αυτό; Ότι θα οικοδομηθούν οι δασικές και η γεωργική γη που μεσολαβούν ανάμεσα στους αγροτικούς οικισμούς της Εύβοιας;» αναρωτήθηκε ο Γ. Χριστοφορίδης απευθυνόμενος προς τα μέλη της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής.

-Η επιλογή αυτή είναι αντισυνταγματική καθώς κατά το Σύνταγμα και την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός ανήκει στον σκληρό πυρήνα του κράτους και δεν μπορεί να εκχωρηθεί ούτε καν στην τοπική αυτοδιοίκηση.

–Δεν υπάρχει ρύθμιση, που να αφαιρεί τις σχετικές αρμοδιότητες από τα αντίστοιχα υπουργεία και να εξουσιοδοτεί τον Πρωθυπουργό να τις αναθέσει σε Επιτροπή. Αλλά ακόμα κι αν θεσπιστεί, «θα γεννούσε πρωτοφανή συνταγματικά ζητήματα. Αν δηλαδή, υπό την ισχύουσα συνταγματική τάξη, το κράτος μπορεί να επιλέξει να απεκδυθεί των συνταγματικών του υποχρεώσεων και αρμοδιοτήτων, επειδή του πέφτουν βαριές και θεωρεί ότι κάποιος άλλος μπορεί να τις κάνει καλύτερα».

-Πρόβλημα υπάρχει και με τις αναθέσεις των μελετών καθώς  η νομοθεσία «είναι ιδιαίτερα τυπική και μάλιστα σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου, ώστε να διασφαλίζεται η ποιότητα των μελετών, η διαφάνεια και ιδίως οι αρχές του ανταγωνισμού».

Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, προειδοποίησε ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παρούσας «αποκατάστασης» είναι στην κυριολεξία «πρωτοφανείς και αδύνατο να προβλεφθούν». 

Πηγή: Εμμανουέλα Τσουδερού – newsbreak.gr

Πώς συνδέονται ο διορισμένος Μπένος, ο υπουργός Σκυλακάκης, ο γιος του ενός, η κόρη του άλλου και ο γαμπρός με τα 30.000.000 ευρώ στο ΔΙΑΖΩΜΑ, το «διαΝΕΟσις», τη ΜΚΟ της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη και την ανασυγκρότηση της Β. Εύβοιας

Παλιός φίλος και συνεργάτης του Σταύρου Μπένου, ο οποίος διορίστηκε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη επικεφαλής στο σχέδιο ανασυγκρότησης της Β. Εύβοιας, είναι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης, αρμόδιος για το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», δηλαδή για τα ευρωπαϊκά πακέτα που θα έρθουν στη χώρα μας για επενδύσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, μάλλον αποκτά ακόμη περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες ερμηνείες το γεγονός πως 30.000.000 ευρώ από τα ευρωπαϊκά πακέτα θα δοθούν στο σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, το οποίο επίσης διαχειρίζεται ο Σταύρος Μπένος.

Συνεργάτες, όμως, είναι και τα παιδιά των κ. Μπένου και Σκυλακάκη, αφού ο Θεόδωρος Μπένος και η Αννα Μαρία Σκυλακάκη όχι μόνο συνεργάζονται σε εταιρία που έπαιρνε δουλειές από το ΔΙΑΖΩΜΑ, αλλά και συμμετέχουν στο think tank «διαΝΕΟσις», αναλαμβάνοντας ερευνητικές εργασίες. Το «διαΝΕΟσις», από την άλλη, όπως ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες, θα αναλάβει δύο εκ των 10 πυλώνων, που -θεωρητικά- θα συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της Β. Εύβοιας. Πρόκειται για ένα έργο που κανείς ακόμη δεν γνωρίζει πόσο θα κοστολογηθεί.

Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι σύζυγος της κυρίας Σκυλακάκη είναι ο Δημήτρης Βρανόπουλος, ο οποίος έπαιξε αποφασιστικό ρόλο από τη θέση του συμβούλου στη δημιουργία της ΜΚΟ Action Finance Initiative, την οποία ίδρυσε η αδελφή του πρωθυπουργού Αλεξάνδρα Μητσοτάκη και παρέμεινε σε αυτήν μέχρι το 2019. Ο κ. Βρανόπουλος είναι γιος του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Μιχάλη Βρανόπουλου, ο οποίος δολοφονήθηκε από την οργάνωση 17Ν το 1994. Η χήρα του Μιχάλη Βρανόπουλου, μάλιστα, και μητέρα του Δημήτρη παντρεύτηκε εν συνεχεία τον δικηγόρο Τρύφωνα Κουταλίδη, o οποίος μέχρι τον θάνατό του είχε διατελέσει αντιπρόεδρος της Εμπορικής Τράπεζας, πρόεδρος της Γενικής Τράπεζας, μέλος του Δ.Σ. και εκτελεστικός διευθυντής του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη. Η κυρία Μητσοτάκη, από την άλλη, είναι επίσης αρωγό μέλος του σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ, αλλά και επικεφαλής, μεταξύ άλλων, του φόρουμ «Συγκλίσεις», το οποίο συνεργάζεται με το Ινστιτούτο για τη Δικαιοσύνη και την Ανάπτυξη EPLO, με στόχο να κάμψουν τις αντιδράσεις της κοινωνίας για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στη χώρα μας.

Και επειδή όλοι μοιάζουν να μπλέκονται με όλους, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Σταύρος Μπένος επανήλθε στην επικαιρότητα όταν ορίστηκε επικεφαλής του έργου ανασυγκρότησης της Β. Εύβοιας, που επλήγη από τις καταστροφικές πυρκαγιές το καλοκαίρι που μας πέρασε. Το σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, το οποίο διαχειρίζεται ο ίδιος ο κ. Μπένος, είναι θεωρητικά μη κερδοσκοπικός οργανισμός, με στόχο την προστασία των αρχαίων θεάτρων, και δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια, αναλαμβάνοντας δράσεις που χρηματοδοτούνται είτε μέσω ΕΣΠΑ είτε από εθνικούς πόρους μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ή από ευγενικές και γενναιόδωρες χορηγίες νομικών και φυσικών προσώπων.

Η σχέση του κ. Σκυλακάκη με το ΔΙΑΖΩΜΑ φαίνεται να ξεκινά το 2015, όταν η εταιρία Κ.Σ.ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΚΕ εκπόνησε μελέτη για την Πολιτιστική Διαδρομή στα Αρχαία Θέατρα της Ηπείρου εκ μέρους του σωματείου. Στην εν λόγω εταιρία, βασική μέτοχος και διαχειρίστρια είναι μέχρι σήμερα η κόρη του υπουργού Αννα Μαρία Σκυλακάκη, ενώ μέτοχος μέχρι το 2019, οπότε και έπαυσε, ήταν και η εταιρία Novel S.K. IKE, στην οποία βασικοί μέτοχοι ήταν ο κ. Σκυλακάκης και άλλα συγγενικά του πρόσωπα. Η συνεργασία όμως του σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ και της ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ δεν σταμάτησε εκεί. Το 2016 αλλά και το 2017, ο κ. Σκυλακάκης ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην ετήσια συνάντηση των εταιρικών μελών του σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ, ενώ εκπόνησε εκ νέου μελέτη σχετική με την πολιτιστική διαδρομή στα αρχαία θέατρα της Ηπείρου (2017) για λογαριασμό του σωματείου. Αντίστοιχη μελέτη επαναλήφθηκε το 2018 αντί 15.000 ευρώ, αλλά αυτή τη φορά για την «Οργάνωση της συμμετοχής της τοπικής οικονομίας στη διαδρομή φύσης και πολιτισμού της Στερεάς Ελλάδας». Μάλιστα, στα πρακτικά της συνεδρίασης του Δ.Σ. του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ τον Ιούλιο του 2018 αναφέρεται ότι ο σημερινός υπουργός παρακολούθησε τη συνεδρίαση.

Η Novel S.K ΙΚΕ, δηλαδή και ο κ. Σκυλακάκης, αποχώρησε από την Κ.Σ.ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΚΕ τον Ιούλιο του 2019, δηλαδή τον μήνα που υπουργοποιήθηκε. Και, δεδομένου ότι η εταιρία της κόρης του μετονομάστηκε από Κ.Σ.ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΙΚΕ σε ΑΘΗΝΕΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ, φαίνεται ότι ο κ. Σκυλακάκης αποφεύγει από τότε συστηματικά τον συσχετισμό του με το ΔΙΑΖΩΜΑ. Ωστόσο, όπως προαναφέραμε, στην ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ βρέθηκε να συμμετέχει το 2019, σύμφωνα με δημοσίευμα, και ο γιος του Σταύρου Μπένου, Θεόδωρος Μπένος, ως ερευνητής και σύμβουλος. Επομένως, όταν το ΔΙΑΖΩΜΑ ανέθετε μελέτες στην ΤΟΠΟΣ, ο κ. Μπένος ουσιαστικά χρηματοδοτούσε και τον γιο του εκτός από την κόρη του κ. Σκυλακάκη, και με δημόσια χρήματα, δεδομένου ότι, όπως επισημάναμε, βασικοί χρηματοδότες του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ είναι τα δημόσια και τα ευρωπαϊκά Ταμεία.

Με την ιδιότητα, εξάλλου, των στελεχών στην ΤΟΠΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ, η Αννα Μαρία Σκυλακάκη και ο Θεόδωρος Μπένος βρέθηκαν τον Οκτώβριο του 2019 σε πάνελ του «διαΝΕΟσις», προκειμένου να παρουσιάσουν έρευνα την οποία είχαν αναλάβει για λογαριασμό του think tank με θέμα τους νέους ελληνικούς συνεταιρισμούς. Ο Θεόδωρος Μπένος, μάλιστα, είχε βρεθεί και νωρίτερα σε πάνελ του «διαΝΕΟσις», με τον Θεόδωρο Σκυλακάκη, τον Μάιο του ίδιου έτους, σε ομιλία με θέμα τη συνεργατικότητα, όπου ρόλο συντονίστριας είχε και πάλι η κόρη του νυν αναπληρωτή υπουργού.

Μέσα από αυτό το πλέγμα συνεργασιών και οικονομικών – επιχειρηματικών συναλλαγών, μόνο επιπρόσθετα ερωτήματα δημιουργεί το γεγονός ότι το ΔΙΑΖΩΜΑ θα βάλει στα ταμεία του 30.000.000 ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης που διαχειρίζεται ο κ. Σκυλακάκης, αλλά και το ότι το think tank «διαΝΕΟσις» θα αναλάβει μέρος των ερευνών για την ανασυγκρότηση της Β. Εύβοιας. Αναρωτιόμαστε αν τα τέκνα των κ. Σκυλακάκη και κ. Μπένου θα αναλάβουν ανάλογα τμήματα του ερευνητικού έργου και στις δύο περιπτώσεις. Αναρωτιόμαστε αν η ιστορία θα επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο, σαν τραγωδία σε… αρχαίο θέατρο, σαν αυτά για τα οποία κόπτεται τάχα το ΔΙΑΖΩΜΑ. Θα χρηματοδοτηθεί από τον εθνικό και τον ευρωπαϊκό μποναμά το οικογενειακό εισόδημα των κ. Μπένου και Σκυλακάκη;

Πηγή: Αριστερη Αγωνιστικη Ενωτικη Συσπειρωση – arages.gr

Πραγματική δασοπροστασία και ουσιαστική αποκατάσταση των καμένων περιοχών και των πληγέντων

Το φετινό καλοκαίρι θα μείνει στην ιστορία ως ακόμη μια περίοδος όπου η έννοια της “κανονικότητας” διαρρήχθηκε με τον πιο βίαιο τρόπο. Εν μέσω της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων οι καταστροφικές πυρκαγιές που εξαπλώθηκαν στη Βόρεια Εύβοια, στην Αττική, στην Πελοπόννησο και σε άλλες περιοχές έκαψαν συνολικά περίπου 1,2 εκατ. στρέμματα γης (περίπου το 1% της έκτασης της χώρας), αφήνοντας πίσω τους κατεστραμμένα δάση, καλλιέργειες και ολόκληρους οικισμούς. Οι εικόνες της εκκένωσης από θάλασσα των φλεγόμενων οικισμών στη Βόρεια Εύβοια μας άφησαν άναυδους από το μέγεθος της καταστροφής και της απελπισίας που προξένησε. Συνολικά πάνω από 1,200 κατοικίες υπέστησαν ολική καταστροφή σε δεκάδες οικισμούς, ενώ αχρηστεύτηκαν εκατοντάδες γεωργικές και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες επιχειρήσεις σε περιοχές πολύ μεγάλης έκτασης.

Παρότι η πολιτεία έχει κάνει την παραδοχή ότι η κλιματική κρίση θα αυξήσει τέτοια φαινόμενα και παρότι ήταν γνωστές από μέρες οι συνθήκες καύσωνα για τη περίοδο αυτή, εντούτοις το μέγεθος της καταστροφής κατέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο της απουσία οποιοδήποτε σοβαρού σχεδιασμού για το μετριασμό και την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Το μόνο σχέδιο φάνηκε να ήταν οι προληπτικές εκκενώσεις αφήνοντας ολόκληρους οικισμούς στο έλεος των πυρκαγιών οι οποίες μάλιστα εκδηλώθηκαν τις πρώτες μέρες χωρίς ιδιαίτερα ισχυρούς ανέμους. Οι φωτιές αφέθηκαν να εξαπλωθούν επί μέρες λόγω έλλειψης σχεδίου και μέσων κατάσβεσης και περιορίστηκαν μόνο με τη βοήθεια των ευρωπαίων πυροσβεστών και αφού είχαν ισοπεδώσει τεράστιες εκτάσεις. Το γεγονός είναι ακόμα πιο τραγικό αν αναλογιστούμε το πόσο χυδαία εκμεταλλεύτηκε προεκλογικά η παρούσα κυβέρνηση την τραγωδία στο Μάτι και τις τεράστιες ευθύνες που είχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να πράξει το οτιδήποτε ουσιαστικό στο τομέα της δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης.

Δυστυχώς, οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα σε βάρος του περιβάλλοντος το οποίο πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλοι μας. Η εγκατάλειψη της δασοπροστασίας, ο περιορισμός των αναγκαίων δαπανών, οι ελλείψεις προσωπικού και μέσων, η ανεξέλεγκτη διευκόλυνση εκμετάλλευσης του φυσικού περιβάλλοντος από τους Επενδυτές, η κλιματική κρίση (που δε μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τα πάντα) και η επικοινωνιακή και μόνο διαχείριση της Πολιτικής Προστασίας μεταβάλλουν διαρκώς επί τα χείρω την κατάσταση. Οι συνεχείς (και πρόσφατες) αλλαγές στη Νομοθεσία που διευκολύνουν επενδυτικές δραστηριότητες σε δάση, ακόμη και σε περιοχές Natura, οι τακτοποιήσεις αυθαιρεσιών δια των «οικιστικών πυκνώσεων», οι διαρκώς αναβαλλόμενοι δασικοί χάρτες και η εξαφάνιση του ελέγχου στις δραστηριότητες αυτές από το Δημόσιο σηματοδοτούν τη θεσμική υποτίμηση του Περιβάλλοντος στο όνομα της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η επόμενη μέρα βρήκε τους κατοίκους των πυρόπληκτων περιοχών να προσπαθούν να συμμαζέψουν ξανά τις ζωές τους μέσα στα συντρίμμια της πυρκαγιάς. Το τεράστιο κύμα συμπαράστασης που εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα και συνεχίζεται με την παροχή ειδών ανάγκης και βοήθειας για την αποκατάσταση των ζημιών έδειξε τη δύναμη της αλληλεγγύης και έχει κάνει τους πυρόπληκτους να μη νιώθουν μόνοι προς το παρόν. Από την άλλη, η κυβέρνηση αντί να αναγνωρίσει τις τεράστιες ευθύνες της για την καταστροφή, έχει δείξει μια εικόνα ικανοποίησης καθώς ισχυρίζεται ότι θα μπορούσε να είναι και χειρότερα, εργαλειοποιώντας μάλιστα και το φαινόμενο της κλιματικής κρίσης για καλύψει τις ευθύνες της. Κυβερνητικά στελέχη αλληλοσυγχαίρονται προκλητικά, ενώ και η συγγνώμη του πρωθυπουργού ήταν μια υποκριτική κίνηση καθώς ούτε τα όποια λάθη έγιναν έχουν επισημανθεί ούτε έχει υπάρξει κάποια απομάκρυνση εμπλεκόμενου στελέχους έστω για λόγους ευθιξίας. Τα όποια μέτρα περιβαλλοντικής και κοινωνικής αποκατάστασης έχουν προταθεί περισσότερο παραπέμπουν σε εξυπηρετήσεις επιχειρηματικών συμφερόντων και αξιοποίηση της καταστροφής ως ευκαιρία για εύκολο κέρδος, παρά σε ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος και ανόρθωση των κοινωνιών που διερράγησαν.

Ενδεικτική είναι η ανακοίνωση για αναδάσωση 165.000 στρεμμάτων στη Β. Εύβοια με «νέες, κατάλληλες ποικιλίες», και με κόστος 224 εκατομμυρίων ευρώ (!), η οποία προτείνεται να γίνει και με τη μέθοδο της “αναδοχής δασών” από επιχειρήσεις, ανοίγοντας το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της περιβαλλοντικής πολιτικής. Όλα αυτά στον αντίποδα των προτάσεων όλων των δασικών επιστημόνων που τονίζουν ότι η φυσική αναγέννηση είναι η 1η επιλογή για την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων. Η απόφαση για τεχνητή αναδάσωση λαμβάνεται από ειδικούς επιστήμονες κατόπιν αναλυτικών μελετών και μόνο σε περίπτωση που η φυσική αναγέννηση δεν κριθεί αποτελεσματική μετά από εύλογο χρονικό διάστημα 4-5 ετών και με βάση οικολογικές αρχές αποκατάστασης και όχι ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Εξίσου ενδεικτική της προχειρότητας είναι και η επείγουσα προκήρυξη της ένωσης δήμων Αττικής για την πλήρη αποψίλωση των καμένων εκτάσεων στη Βαρυμπόμπη με κόστος μάλιστα 170,000 ευρώ, αγνοώντας πλήρως τη τεράστια σημασία που έχει η προσεκτική διαχείριση της καμένης ύλης για την κατασκευή αντιπλημμυρικών-αντιδιαβρωτικών έργων και τη φυσική αναγέννηση των δασών. Είναι απαράδεκτο από την έως τώρα συζήτηση για την αποκατάσταση να απουσιάζουν οι υποστελεχωμένες Δασικές Υπηρεσίες, οι συλλογικοί φορείς των Δασολόγων και οι τοπικές κοινωνίες και να φαίνεται ότι συμμετέχουν εταιρείες παντελώς άσχετες με το αντικείμενο όπως η ΤΕΡΝΑ και η ΔΕΗ. Οι ανάγκες για επίδειξη βιασύνης για επικοινωνιακούς λόγους, για κατασπατάληση δημοσίων πόρων και για την προβολή επιχειρήσεων, αποδεικνύονται σημαντικότερες από την ουσιαστική περιβαλλοντική αποκατάσταση των καμένων περιοχών και επισείουν τον κίνδυνο για οριστική απώλεια των δασικών εκτάσεων.

Ανεπαρκή είναι και τα έως τώρα μέτρα στήριξης των πυρόπληκτων: όσοι είδαν τα σπίτια τους να καίγονται, αντί να αποζημιωθούν πλήρως, θα βρεθούν χρεωμένοι στις τράπεζες, από τις οποίες υποχρεούνται να δανειστούν μέρος της αποζημίωσης που δικαιούνται. Οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι θα εισπράξουν προς το παρόν πενιχρές ενισχύσεις (ενδεικτικά 2.000 ευρώ για εκτάσεις ως 50 στρέμματα) και μετά καλούνται να αναμετρηθούν με τις γνωστές άδικες, γραφειοκρατικές και αναποτελεσματικές διαδικασίες του ΕΛΓΑ. Ενώ έχουν καταστραφεί ολοσχερώς μια σειρά από οικονομικές δραστηριότητες και ειδικά όσες ήταν άμεσα σχετιζόμενες με τα δάση όπως οι ρητινοκαλλιεργητές, υπάρχουν φόβοι για οριστική τουριστικοποίηση της περιοχής και οριστική παύση των περισσότερων γεωργικών  δραστηριοτήτων. Απαιτείται γενναία χρηματοδότηση με ανακατεύθυνση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης για την κοινωνική αποκατάστασης της ζωής ειδικά στην Βόρεια Εύβοια.

Στη λογική της επικοινωνιακής σφαίρας κινείται επίσης μέχρι στιγμής και η όποια συζήτηση για την αλλαγή του αποτυχημένου μοντέλου δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης. Παρότι έχει γίνει πλέον ευρέως αποδεκτό ότι το μοντέλο με βασική ευθύνη της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα έχει αποτύχει, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν κάθε χρόνο οι λίγοι σε αριθμό πυροσβέστες, η συζήτηση θολώνεται γύρω γενικότητες για τη διαχείριση των φυσικών καταστροφών, για να μην αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες. Επιπλέον, υποτιμάται το γεγονός της συστηματικής υποχρηματοδότησης από όλες τις κυβερνήσεις των Δασικών Υπηρεσιών για να εκτελέσουν τα αναγκαία εποχιακά έργα προληπτικής δασοπροστασίας από πυρκαγιές (χαρακτηριστικά δόθηκαν μόλις 1.7 εκατ. ευρώ από το 17 εκατ. που ζητούσαν οι υπηρεσίες). Την ίδια στιγμή ο ανεκδιήγητος Υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρυσοχοΐδης, που η πρόσφατη αποπομπή του από την κυβέρνηση ουσιαστικά παραδεχόταν την αποτυχία της κυβέρνησης στη διαχείριση των πυρκαγιών, διακήρυττε τον Ιούνιο ότι με το εφετινό αποτυχημένο όπως αποδείχθηκε σχέδιο έχει συντελεστεί τομή στην αντιπυρική προστασία.

Για να μην θρηνήσουμε άλλες τέτοιες μαζικές καταστροφές του φυσικού πλούτου είναι αναγκαία η εφαρμογή ενός άλλους μοντέλου δασοπροστασίας με έμφαση στην πρόληψη και στην άμεση αντιμετώπιση των πυρκαγιών στα πρώτα στάδια εκδήλωσής τους με τη συμμετοχή και της τοπικής κοινωνίας. Το μοντέλο αυτό προϋποθέτει τη αναβάθμιση του ρόλου των Δασικών Υπηρεσιών και την πλήρη στελέχωσή τους με αποκατάσταση του προϋπολογισμού τους και τη συγκρότηση ενιαίου φορέα δασοπροστασίας για την πρόληψη και την επιτυχημένη καταστολή των πυρκαγιών. Η μεταφορά στο ΥΠΕΝ από τις ΑΔ των Δασικών Υπηρεσιών είναι μια πρώτη παραδοχή της προηγουμένως λάθος πολιτικής.

Μπροστά στον κίνδυνο να χαθούν οριστικά οι καμένες δασικές εκτάσεις και οι ζωές των κατοίκων που καταστράφηκαν να γίνουν ευκαιρίες για επιχειρηματικά κέρδη, η κοινωνία πρέπει να ορθώσει ανάστημα απέναντι σε όσους επιβουλεύονται το φυσικό τους πλούτο. Να μην επιτρέψουμε να γίνουν αντικείμενα ευκαιριακής κερδοφορίας οι καμένες εκτάσεις. Ήδη μια σειρά από κινήσεις και φορείς πολιτών απαιτούν την απόλυτη προστασία των καμένων περιοχών και την αποκατάσταση των τοπικών κοινωνιών. Καλούμε τη Διοίκηση του ΤΕΕ να συστρατευτεί με το κοινωνικό συμφέρον της πλήρους περιβαλλοντικής και κοινωνικής αποκατάστασης με τη συμμετοχή των επιστημονικών φορέων, των δημόσιων υπηρεσιών και της τοπικής κοινωνίας στον αντίποδα ιδιοτελών οικονομικών συμφερόντων. Απαιτούμε:

• Ουσιαστική οικονομική στήριξη των πυρόπληκτων άμεση αποκατάσταση των ζημιών – Πλήρης χρηματοδότηση για καμένες κατοικίες και επιχειρήσεις – Γενναία ενίσχυση όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων και ειδικά των άμεσα σχετιζόμενων με το δάσος – Μεταφορά αναγκαίων πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης
• Άμεση κήρυξη ως αναδασωτέων των δασικών εκτάσεων που κάηκαν και απαγόρευση βόσκησης-Καμία σκέψη για αλλαγή χρήσεων στις καμένες εκτάσεις
• Επείγουσα κατασκευή αντιπλημμυρικών-αντιδιαβρωτικών έργων στις καμένες περιοχές ενταγμένων στο ευρύτερο πλαίσιο αποκατάστασης των εκτάσεων με φυσική αναγέννηση
• Εκπόνηση αναγκαίων μελετών από τις Δασικές Υπηρεσίες με τη συμμετοχή και των τοπικών κοινωνιών για τη φυσική αναγέννηση των δασικών εκτάσεων – Τοπικές ή εκτεταμένες αναδασώσεις μόνο σε περίπτωση που η φυσική αναγέννηση δεν κριθεί αποτελεσματική μετά από εύλογο χρονικό διάστημα
• Καμία σκέψη για είσοδο ιδιωτών στα έργα ως φορείς εκπόνησης των μελετών και της διαδικασίας αποκατάστασης – Όχι στο θεσμό της “αναδοχής δασών” – Όχι στην ιδιωτικοποίηση της περιβαλλοντικής πολιτικής – Η αναδάσωση δεν είναι εργολαβία
• Μεταφορά πόρων για τη δασοπροστασία και τη στελέχωση των δασικών υπηρεσιών από τους εξοπλισμούς και τα σώματα καταστολής και εξ ολοκλήρου των πόρων που προορίζονται για την πανεπιστημιακή αστυνομία – Στελέχωση με μέσα και προσωπικό όλων των εμπλεκόμενων Υπηρεσιών
• Αλλαγή μοντέλου δασοπροστασίας με έμφαση στην πρόληψη με ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου των δασικών υπηρεσιών και συγκρότηση ενιαίου φορέα δασοπροστασίας – Σύσταση δασικού σώματος πρόληψης και άμεσης επέμβασης με τη συμμετοχή και εθελοντών πυροσβεστών ανά περιοχή – Συνεργασία του Πυροσβεστικού Σώματος με ευρωπαϊκές χώρες για μεταφορά τεχνογνωσίας για την καταστολή δασικών πυρκαγιών
• Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη- Απόλυτη προστασίας της βιοποικιλότητας στις περιοχές Natura-Άρση της νομιμοποίησης των δασικών καταπατήσεων

Πηγή: eksegersi.gr

Ο Μητσοτάκης, προκειμένου να κρύψει κάτω από το χαλί τις εγκληματικές ευθύνες του για τις καταστροφικές πυρκαγιές του πρώτου δεκαήμερου του Αυγούστου, στη συνέντευξή του στις 12 Αυγούστου ανακοίνωσε με στόμφο τη μεταφορά όλων των περιφερειακών δασικών υπηρεσιών από το υπουργείο Εσωτερικών στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ). Με ΠΝΠ (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου), που δημοσιεύτηκε στις 13 Αυγούστου (ΦΕΚ 143Α), μεταφέρει όλες τις Δασικές Υπηρεσίες των Περιφερειών στο ΥΠΕΝ (τρίτο άρθρο).

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι υπηρεσίες, όλα τα χρόνια που είχαν αποκοπεί από τη Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος, αποδεκατίστηκαν από προσωπικό, τους αφαιρέθηκαν αρμοδιότητες που πέρασαν στον ιδιωτικό τομέα, ενώ όλες οι κυβερνήσεις ενίσχυσαν το αντιδασικό νομικό οπλοστάσιο.

Η ένταξη των δασικών υπηρεσιών ήταν πάγιο αίτημα της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημόσιων Υπαλλήλων) και όσο τα χρόνια πέρναγαν και το αίτημα δεν ικανοποιούνταν από όλες τις κυβερνήσεις, η ΠΕΔΔΥ το συμπλήρωσε και με άλλα ουσιαστικά αιτήματα, προκειμένου η ένταξη να δώσει τη δυνατότητα στις δασικές υπηρεσίες να συμβάλουν ουσιαστικά στην υπεράσπιση του δασικού πλούτου της χώρας.

Ο Μητσοτάκης, σφόδρα ερωτευμένος με τον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα (γενικά και όχι μόνο στην άσκηση της δασικής πολιτικής), ανακοίνωσε στη συνέντευξη Τύπου ότι ο ρόλος των καθετοποιημένων δασικών υπηρεσιών θα περιοριστεί στη χάραξη της δασικής πολιτικής, ενώ η αρμοδιότητα για την ανάπτυξη και προστασία των δασών θα περάσει στην Πολιτική Προστασία! Είπε συγκεκριμένα (η έμφαση δική μας):

«Από εκεί και πέρα, υπάρχουν ζητήματα που αφορούν την οργάνωση, τις αρμοδιότητες, τη στελέχωση, ειδικά των δασικών υπηρεσιών. Θεωρώ μεγάλη τομή το γεγονός ότι πια όλη η δασική πολιτική συγκεντρώνεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος κάτω από τη Γενική Διεύθυνση Δασών. Και ότι οι αρμοδιότητες των αποκεντρωμένων διοικήσεων που αναφερόντουσαν στο Υπουργείο Εσωτερικών περνάνε πια εκεί, ώστε να έχουμε μία ενιαία δασική πολιτική και δύο πυλώνες ουσιαστικά: την Πολιτική Προστασία, η οποία κάνει τη διαχείριση της κρίσης αλλά συμμετέχει και σε προληπτικά μέτρα- ειδικά για τα δάση μας κατά τη διάρκεια του χειμώνα- και το υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο θα χαράσσει τη δασική πολιτική».

Αναφέραμε ήδη ότι οι δασικές υπηρεσίες είναι αποψιλωμένες από προσωπικό. Περιορίζοντας τις αρμοδιότητες της καθετοποιημένης δασικής υπηρεσίας μόνο στο χάραγμα της δασικής πολιτικής, ο Μητσοτάκης θεωρεί το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών, που μέχρι τώρα ανήκουν στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, περισσότερο από τις ανάγκες τους.

Ετσι, η ΠΝΠ δίνει τη δυνατότητα στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις να αποφασίσουν πόσο από το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών τους θα μεταφερθεί στο ΥΠΕΝ. Προβλέπει το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 3 του τρίτου άρθρου: «Με διαπιστωτικές πράξεις των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, που εκδίδονται μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός από την έναρξη ισχύος της παρούσας και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται το προσωπικό του πρώτου εδαφίου (σ.σ. των δασικών υπηρεσιών), το οποίο μεταφέρεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας».

Εάν στον κυβερνητικό σχεδιασμό ήταν η μεταφορά όλου του προσωπικού των δασικών υπηρεσιών, δε θα υπήρχε λόγος να προστεθεί αυτό το εδάφιο.

Μέχρι ενός σημείου, η ΠΕΔΔΥ έκανε καλά που «ευλόγησε τα γένια της» για την κουτσουρεμένη ικανοποίηση του αιτήματος για καθετοποίηση των δασικών υπηρεσιών. Ομως, από εδώ και πέρα πρέπει να προβάλλει το πακέτο των αιτημάτων της και το σύνολο των αιτίων που προκαλούν τις καταστροφικές πυρκαγιές. Αιτίων που αποκαλύπτουν τις εγκληματικές ευθύνες τόσο της κυβέρνησης Μητσοτάκη όσο και αυτών που προηγήθηκαν.

Προθεσμία για την κήρυξη καμένων δασών ως αναδασωτέων

Με την ισχύουσα δασική νομοθεσία (παράγραφος 3 του άρθρου 41 του νόμου 998/1979), πρέπει εντός τριών μηνών να εκδοθεί από την αρμόδια δασική υπηρεσία η απόφαση για την κήρυξη καμένου δάσους ως αναδασωτέου. Το πρόβλημα που παρατηρούνταν όσον αφορά τις αποφάσεις για την κήρυξη της αναδάσωσης δεν ήταν η καθυστέρηση στην έκδοση της απόφασης αλλά το αν συμπεριλαμβανόταν όλο το καμένο δάσος. Υπήρξαν και υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις, καθ΄ υπόδειξη της πολιτικής ηγεσίας (του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μέχρι τον Νοέμβρη του 2009, του ΥΠΕΝ έκτοτε).

Πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία για την έκδοση μιας απόφασης για αναδάσωση καμένου δάσους δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη. Σε πολλές περιπτώσεις δεν έφταναν οι τρεις μήνες για να βγει μια απόφαση αναδάσωσης, στην οποία να μην παραλείπονται είτε καμένα είτε παράνομα ξεχερσωθέντα δάση.

Με τη μείωση του χρόνου από τρεις σε έναν ή το πολύ δύο μήνες, επιδιώκεται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαίρεση τμημάτων δασών από την κήρυξή τους ως αναδασωτέων. Γι΄αυτό το λόγο, η σύντμηση του χρόνου είναι επικίνδυνη για την τύχη του δασικού πλούτου που καίγεται από καταστροφικές πυρκαγιές. Ας μην διαφεύγει της προσοχής μας ότι ο Μητσοτάκης σπούδασε στην αντιδασική σχολή του πατέρα του, που θεωρούσε ότι είναι… υπερβολικά πολλά τα δάση στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ισχυρίζεται ότι με την παράγραφο 1 του δεύτερου άρθρου της ΠΝΠ προστατεύει το δάσος από εξαιρέσεις καμένων εκτάσεων, διότι προβλέπεται ότι καμένες δασικές εκτάσεις που κηρύσσονται αναδασωτέες δεν προορίζονται για άλλο σκοπό. Παραθέτουμε αυτήν την παράγραφο (η έμφαση δική μας):

«1. Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά δεν αποβάλλουν για τον λόγο αυτό τον χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 117 του Συντάγματος, και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο σκοπό».

Ομως, η παράγραφος 1 του άρθρου 46 του νόμου 998/1979 αποκαλύπτει ως μεγάλο ψέμα αυτόν τον κυβερνητικό ισχυρισμό. Την παραθέτουμε:

«Αρθρο 46

Εξαιρετικός χαρακτήρας επιτρεπτών επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις

1. Στα δάση και στις δασικές εκτάσεις, περί των οποίων το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, ουδεμία επιτρέπεται επέμβαση προβλεπόμενη από τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου ή από άλλη διάταξη, με εξαίρεση τα αναφερόμενα στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 48, των παραγράφων 1, 3, 4 και 5 του άρθρου 53, της παραγράφου 1 του άρθρου 54, της παραγράφου 1 του άρθρου 55 και της παραγράφου 5 του άρθρου 57 του παρόντος Κεφαλαίου, καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 16 του παρόντος νόμου».

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι με την καθετοποίηση των δασικών υπηρεσιών, που ανακοινώθηκε «στο και πέντε», ο Μητσοτάκης επιδιώκει να συγκαλύψει την εγκληματική δασική του πολιτική και ότι με τη σύντμηση του χρόνου για την κήρυξη των καμένων δασών ως αναδασωτέων επιδιώκει να εξαιρέσει τμήματά τους από την αναδάσωση, χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τον ελληνικό λαό.

Πηγή: Λένα Γεροπαναγιώτη – rizospastis.gr

Οργάνωση του αγώνα για την ανασυγκρότηση της ζωής του λαού της βόρειας Εύβοιας, όχι των επιχειρηματικών ομίλων

Η καταστροφή που αφήνει πίσω της η πυρκαγιά στη βόρεια Εύβοια είναι συντριπτική, με εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους καμένα, ολόκληρες περιοχές ολοκληρωτικά κατεστραμμένες.

Πρόκειται για πυρκαγιά που ξέσπασε σε συνθήκες άπνοιας, δεν περιορίστηκε έγκαιρα, με αποτέλεσμα να συνεχίζει ανεξέλεγκτα για εννιά ολόκληρες μέρες. Ο ένοχος και η αιτία είναι γνωστά. Είναι η εγκληματική πολιτική της σημερινής και όλων των κυβερνήσεων που αφήνουν τα δάση απροστάτευτα και τον λαό να καίγεται και να πνίγεται κάθε χρόνο.

Μιλάμε για προδιαγεγραμμένο έγκλημα αφού δεν υπήρχαν στοιχειωδώς σχέδιο και επάρκεια μέσων πυρόσβεσης. Το δάσος εγκαταλείφθηκε χωρίς αντιπυρικές ζώνες, με δυσπρόσιτους δασικούς δρόμους, με έλλειψη σε δεξαμενές, ελλιπή καθαρισμό, ενώ είχε επιβαρυνθεί με σπασμένα δέντρα και από τον χιονιά τον Φλεβάρη.

Ο λαός της Εύβοιας έχει πικρή πείρα

Μόνο την τελευταία πενταετία, τις πυρκαγιές διαδέχονται οι πλημμύρες. Ενδεικτικά:

• 2016: Πυρκαγιά στη Λίμνη έκαψε πάνω από 25.000 στρέμματα πευκοδάσους. Εκαιγε για 4 ολόκληρες μέρες. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
• 2018: Πλημμύρα στο Μαντούδι, με 2 νεκρούς. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
• 2019: Πυρκαγιά στο Κοντοδεσπότι σε παρθένο δάσος στο Ορος Δίρφυς, όπου κάηκαν πάνω από 25.000 στρέμματα. Στην ίδια περιοχή το 2018 κάηκαν πάνω από 12.000 στρέμματα. Κυβέρνηση ΝΔ.
• 2020: Πλημμύρα στον Λήλαντα και τον Μεσσάπιο Ποταμό, με τραγικό απολογισμό 8 νεκρούς. Κυβέρνηση ΝΔ.

Πλέον, είτε φυσάει είτε ανεβαίνει η θερμοκρασία είτε βρέχει είτε χιονίζει ο λαός της Εύβοιας τρέμει για τη ζωή και την περιουσία του. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις χιονοπτώσεις είχαμε έναν νεκρό στο χωριό Στρόπωνες το 2019 και τρεις νεκρούς στη βορειοκεντρική Εύβοια τον περασμένο Φλεβάρη.

Ο κατάλογος των καταστροφών είναι μακρύς. Αφορά καταστροφές σε σπίτια, καλλιέργειες, ζώα, εξοπλισμό, μαγαζιά. Συνοδεύεται από απολύσεις εργαζομένων, από καταστροφή μικροεπαγγελματιών, αγροτών, κτηνοτρόφων, ρετσινάδων. Συνοδεύεται από μέρες ολόκληρες χωρίς ρεύμα, νερό, θέρμανση τον χειμώνα. Και όλα αυτά σε μέρη με οδικό δίκτυο εγκαταλελειμμένο που στις κακοκαιρίες «κόβεται», αποκλείοντας ολόκληρες περιοχές. Ενώ τα Κέντρα Υγείας παραμένουν απογυμνωμένα από απαραίτητες υποδομές και προσωπικό.

Το σχέδιο της Πολιτικής Προστασίας περιορίζεται στο «εκκενώστε τα σπίτια σας» σε πυρκαγιές και πλημμύρες και «μείνετε σπίτι» σε χιονιά, ανεμοστρόβιλο, πανδημία.

Εξαγγελίες μέχρι να σβήσουν τα φώτα

Ο λαός της Εύβοιας έχει μάθει να «κρατάει μικρό καλάθι» για τις εξαγγελίες των κυβερνήσεων μετά από κάθε καταστροφή. Οσο τα φώτα της δημοσιότητας είναι αναμμένα οι υποσχέσεις και η «συμπόνοια» περισσεύουν.

Ομως, οι αποζημιώσεις που εξαγγέλλονται δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ζημιές, αλλά ακόμα και αυτές δεν είναι εξασφαλισμένες. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές στη βορειοκεντρική Εύβοια το 2018 δεν έχουν καταβληθεί στο σύνολό τους. Οι επαγγελματίες που είχαν καταστροφές στα καταστήματά τους, ακόμα δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ, τρία χρόνια μετά!

Οι πληγέντες έχουν κάθε φορά να αντιμετωπίσουν τον δαίδαλο των δικαιολογητικών και το γαϊτανάκι ανάμεσα στους διαφορετικούς κρατικούς φορείς που εμπλέκονται στις ξεχωριστές κατηγορίες αποζημιώσεων. Καλούνται μάλιστα να βάλουν και το χέρι στην τσέπη για την προετοιμασία των δικαιολογητικών, των μελετών, προκειμένου να αντικαταστήσουν εξοπλισμό και να καταθέσουν τα τιμολόγια για να πάρουν την αποζημίωση κ.λπ.

Κάθε φορά, σημαντικό μέρος του κόσμου και της περιουσίας που έχει πληγεί αποκλείεται από τις αποζημιώσεις και οι εξαιρέσεις είναι πολλές. Για παράδειγμα, όποια κατοικία δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ως κύρια, όπως έγινε και στις πλημμύρες και φαίνεται ότι θα ισχύσει και τώρα.

Οι απανωτές καταστροφές στην περιοχή της βορειοκεντρικής Εύβοιας οδηγούν τους κατοίκους σε αδυναμία να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους στον ΕΛΓΑ, να δηλώσουν στην εφορία αποθήκες κ.λπ. Ολα αυτά, βέβαια, εξαιρούνται από τις αποζημιώσεις. Μάλιστα, στην περιοχή τις τελευταίες μέρες ακούγεται όλο και πιο έντονα από τα κλιμάκια που καταγράφουν τις ζημιές: «Τι μας έφερες εδώ; Αυτό δεν είναι δηλωμένο, τίποτα δεν θα πάρεις». Φυσικά ο ΕΛΓΑ και στις περσινές πλημμύρες δεν αποζημίωσε όσους καλλιεργούν κάτω από μισό στρέμμα αφού αυτοί δεν πληρώνουν ασφάλιστρα.

Τα αντιπλημμυρικά έργα πάντα εξαγγέλλονται μετά τις καταστροφές αλλά δεν υλοποιούνται. Ακόμα και για τον Λήλαντα Ποταμό που πλημμύρισε και πέρυσι και το 2009 και το 2007, η μελέτη για τα αντιπλημμυρικά έργα ακόμα αναμένεται, πόσο μάλλον τα ίδια τα έργα. Ούτε καν οι γέφυρες που κατέρρευσαν ή έπαθαν σοβαρές ζημιές δεν έχουν αναστηλωθεί. Η γέφυρα των Γουβών, που αποτελεί μέρος του βόρειου επαρχιακού δικτύου στη βόρεια Εύβοια, κατέρρευσε τον Δεκέμβρη του 2019 και δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η αναστήλωσή της, ο κόσμος μετακινείται μέσα σε ρέματα για να πάει στη δουλειά του.

Τα όποια αντιπλημμυρικά έργα γίνονται κατά καιρούς είναι αποσπασματικά, δεν είναι μέρος ολοκληρωμένου σχεδιασμού συνολικά στην Εύβοια, περιορίζονται σε μέτρα όπως τα κορμοδέματα.

Εξάλλου και από την Ευρωπαϊκή Ενωση τα αντιπλημμυρικά έργα δεν επιλέγονται για χρηματοδότηση, εκτός αν εξυπηρετούν μεγάλες επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων (π.χ. μεγάλη τουριστική επένδυση). Ούτε και οι αποζημιώσεις για πλημμύρες χρηματοδοτούνται. Είναι χαρακτηριστική η απάντηση της ΕΕ στην Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ ότι το «Ταμείο Αλληλεγγύης» της «δεν μπορεί να καλύψει ιδιωτικές ζημίες».

«Σχέδιο ολιστικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης»

Από τις πιο ειλικρινείς δηλώσεις του πρωθυπουργού, αυτές τις μέρες, ήταν αυτή στη συνεδρίαση της Επιτροπής για την «ανασυγκρότηση» της βόρειας Εύβοιας, όπου χαρακτήρισε την καταστροφή «ευκαιρία για να ξανασκεφτούμε πώς θέλουμε να δούμε την Εύβοια σε βάθος χρόνου».

Χωρίς περιστροφές, ο νέος «σωτήρας» της βόρειας Εύβοιας, Σταύρος Μπένος, έμπειρος στη διαχείριση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, έθεσε τον «οδικό χάρτη της ανασυγκρότησης», που περιλαμβάνει: Πράσινη ζώνη, ψηφιακό κύμα και χώρο καινοτομίας, αγροδιατροφή, τουρισμό, πολεοδομικά σχέδια, master plan για το νέο δάσος, υποδομές και δίκτυα.

Δηλαδή, πάνω στα αποκαΐδια να χτιστούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους κλάδους που οι ίδιοι έχουν θέσει σε προτεραιότητα. Αυτή είναι η ανασυγκρότηση… Να γίνουν τα καμένα λεία στους μεγαλοκαρχαρίες σε τομείς όπου οι βιομήχανοι, και για λογαριασμό τους η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Στερεάς, έχουν εντοπίσει ως πεδία κερδοφορίας.

Μάλιστα, τις τελευταίες μέρες διάφορα «πράσινα» μονοπώλια κυκλοφορούν σαν τα αρπακτικά στην περιοχή της βόρειας Εύβοιας και προσπαθούν να πείσουν τους ρετσινάδες να δεχτούν πάνω στην ανεργία τους ξεροκόμματα για μεροκάματο για το κόψιμο των επικίνδυνων καμένων δέντρων δίπλα στους δρόμους.

Ο σκοπός τους πολλαπλός. Θα αναδειχθούν «προστάτες» της περιοχής με οικολογική και κοινωνική τάχα μου «ευαισθησία» και θα πιάσουν πρώτη θέση στο μοίρασμα της λείας αμέσως μετά. Ταυτόχρονα προσπαθούν και με αυτόν τον τρόπο να μετριάσουν την αγανάκτηση, να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση.

Στην υπηρεσία αυτών των σχεδιασμών είναι και οι δήμοι, που αφού με δόξα και τιμή πέρασαν τα κατά τόπους σχέδια «Ιόλαος» για την αντιπυρική προστασία, αφήνοντας απροστάτευτα δάση και τον λαό της περιοχής, τώρα δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι σουλατσάρουν με τα κυβερνητικά στελέχη και μοιράζουν υποσχέσεις ή πιέζουν για συμβιβασμούς, όπως στην περίπτωση των ρετσινάδων.

Από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως είπε και ο Βαγγέλης Αποστόλου, βουλευτής Εύβοιας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, «η ψύχραιμη και νηφάλια στάση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για ενότητα αποτελεί στάση πατριωτικής ευθύνης».

Καμιά αναμονή!

Το σχέδιο ανασυγκρότησης της βόρειας Εύβοιας δεν αφορά τις ανάγκες του λαού αλλά τα σχέδια κερδοφορίας και ανάπτυξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή.

Ο λαός έχει απέναντί του ένα ικανότατο κράτος με διαδικασίες fast track (π.χ εγκρίσεις αιολικών πάρκων, αντιλαϊκά νομοσχέδια) όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Το ίδιο κράτος όμως είναι ανίκανο, γραφειοκρατικό και δυσκίνητο όταν πρόκειται για την ικανοποίηση των αναγκών, την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού. Είναι ανίκανο όταν πρόκειται να αξιοποιήσει την πλούσια επιστημονική γνώση και την τεχνογνωσία που υπάρχει σήμερα για ολοκληρωμένη διαχείριση του δάσους.

Οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες στην Εύβοια και σε όλη την Ελλάδα δείχνουν ότι ο λαός θα μένει πάντα ανυπεράσπιστος όσο η προστασία της ζωής του δεν χωράει στη λογική «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Το ίδιο επιβεβαιώνεται και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, όπως με την τεράστια καταστροφή από τις πλημμύρες στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοούμενους, χιλιάδες ανθρώπους ξεσπιτωμένους και άλλους τόσους χωρίς ρεύμα και πόσιμο νερό, με κατεστραμμένα σπίτια.

Η πείρα δείχνει ότι η εμπορευματοποίηση της δασικής γης, η πολιτική που αντιμετωπίζει τα δάση και το περιβάλλον ως εμπόρευμα και πεδίο για κερδοφόρα δραστηριότητα των επιχειρηματικών ομίλων (π.χ. κατασκευαστικό, τουριστικό κεφάλαιο, «πράσινη» ανάπτυξη) εκ των πραγμάτων συγκρούονται με την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών. Είναι πολιτική εμπρηστική.

Εύλογα επομένως ο λαός της περιοχής αναζητά τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τις φωτιές στα δάση. Η ίδια πολιτική θα οδηγήσει σε τεράστιο «φαγοπότι» πάνω στα αποκαΐδια τα επόμενα χρόνια και η Επιτροπή «ανασυγκρότησης» της βόρειας Εύβοιας της κυβέρνησης σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται.

Επομένως, ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα που παρελαύνουν. Αλλωστε, έχει δοκιμάσει όλα αυτά τα χρόνια πολλούς «σωτήρες».

Προχωράμε με το κεφάλι ψηλά

Ο λαός της βόρειας Εύβοιας έχει ανάγκη την ανασυγκρότηση της δικής του ζωής, που μπορεί να γίνει μόνο με 100% αποζημίωση για όλους. Πλήρη, καθολική, δωρεάν, άμεση αποκατάσταση των ζημιών σε σπίτια, επιχειρήσεις, καλλιεργήσιμες εκτάσεις και βοσκοτόπια, χωρίς πλαφόν – όρια, από το πρώτο ζώο, ρίζα κ.λπ. Ενίσχυση όλων των πληγέντων για όσο καιρό διαρκούν οι επιπτώσεις των καταστροφών.

Αμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, ολοκληρωμένα, εκτεταμένα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά μέτρα με την άμεση συμμετοχή των ρετσινάδων, δασεργατών, σε συνδυασμό με τη διαχείριση του δάσους που θα δημιουργηθεί. Παίρνοντας υπόψη το ιδιαίτερο ανάγλυφο, την έκταση της καταστροφής, τις ιδιαίτερες απαιτήσεις υποδομής για τα χωριά, τις επιχειρήσεις, τα βοσκοτόπια και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Εργα υποδομής στο οδικό δίκτυο, στο δίκτυο ύδρευσης και ηλεκτροδότησης που είναι ήδη πλήρως υποβαθμισμένα.

Οργανωμένο, επιστημονικό σχέδιο για τη διαχείριση της ανάπτυξης του δάσους ώστε να αποκατασταθούν ο φυσικός πλούτος και η παραγωγικότητα του δάσους με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Ο λαός της βόρειας Εύβοιας δοκίμασε τη δύναμή του παλεύοντας με τις φλόγες. Οργανωμένα, μέσα στα χωριά, συγκρότησε ομάδες δασοπυρόσβεσης, κατάφερε να σώσει λαϊκές περιουσίες, να προστατεύσει ανθρώπινες ζωές. Ενιωσε στο πετσί του πως στην πάλη με τις φλόγες «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

Σήμερα συνεχίζει με το κεφάλι ψηλά, οργανώνοντας τον αγώνα του για να ζήσει με αξιοπρέπεια στον τόπο του. Παίρνει την υπόθεση στα χέρια του. Στα χωριά και στις πόλεις της βόρειας Εύβοιας γίνονται Γενικές Συνελεύσεις, στήνονται Επιτροπές Αγώνα. Οι Επιτροπές Αγώνα οργανώνουν τη διεκδίκηση των αιτημάτων που διαμορφώνονται, την αλληλεγγύη.

Η δύναμη της λαϊκής αλληλεγγύης και οργάνωσης αποδεικνύεται στην πράξη και από τη λειτουργία των Στεκιών Αλληλεγγύης. Πρόκειται για μια μεγαλειώδη, συνταρακτική προσπάθεια. Υλική βοήθεια καταφτάνει από όλη την Ελλάδα, οργανώνεται και διανέμεται σε κάθε σπίτι με υποδειγματική οργάνωση, με ευθύνη των Επιτροπών Αγώνα, του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών και του Αγροτικού Συλλόγου Μαντουδίου.

Τα Στέκια Αλληλεγγύης γίνονται σημείο αναφοράς για την οργάνωση του αγώνα, με συσκέψεις των Επιτροπών Αγώνα και φορέων, ενημερωτικά υλικά, καταγραφή προβλημάτων, συντονισμό. Είναι αυτή η δύναμη της λαϊκής αλληλεγγύης και οργάνωσης που δίνει δύναμη και κουράγιο στον λαό της περιοχής να δώσει τον αγώνα του μέσα στις στάχτες. Ο δρόμος της συλλογικής διεκδίκησης που άνοιξε είναι για τον λαό της βόρειας Εύβοιας μονόδρομος.

Αυτός ο αγώνας είναι «καρφί στο μάτι» της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της πολιτικής που μας έφερε ως εδώ. Ο λαός της βόρειας Εύβοιας κρατάει στα χέρια του το πιο δυνατό του όπλο. Την αγωνιστική του ενότητα για τη διεκδίκηση όλων των μέτρων που θα διασφαλίζουν να ζήσει στον τόπο του. Αυτό το ξέρει καλά η κυβέρνηση.

Γι’ αυτό και έχει οργανωμένο σχέδιο να διασπάσει τον αγώνα του λαού της βόρειας Εύβοιας. Στη βρώμικη αυτή δουλειά έχουν αναλάβει ενεργό ρόλο υπουργοί, άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, δήμαρχοι, επιχειρηματικοί όμιλοι που βλέπουν σαν ευκαιρία την καταστροφή για να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια.

Επιδιώκουν να ξεμοναχιάσουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους ρετσινάδες, του επαγγελματίες, στήνοντας ξεχωριστές συναντήσεις, τάζοντας μεροκάματα και δίνοντας υποσχέσεις προκειμένου να πείσουν ο καθένας να κοιτάξει τον δικό του κλάδο μόνο.

Επιδιώκουν να διασπάσουν τον αγώνα. Δεν θα τους περάσει! Ο λαός της βόρειας Εύβοιας θα παλέψει ενωμένος, γιατί, όπως λένε και στις συνελεύσεις: «`Η όλοι μαζί θα αγωνιστούμε για να μείνουμε ή όλοι θα φύγουμε από δω».

Το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή

Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει τον λαό της περιοχής στα μάτια. Τους κομμουνιστές ο λαός της περιοχής δεν τους γνωρίζει σήμερα, ξέρει ότι «έρχονται από δρόμο». Ξέρει καλά ότι και σε αυτήν την πυρκαγιά μπήκαν μπροστά με τον λαό της περιοχής που ηρωικά έσωσε σπίτια και χωριά. Οι κομμουνιστές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και για την οργάνωση της διεκδίκησης, του αγώνα του λαού για να μείνει στον τόπο του με το κεφάλι ψηλά. Με όλους τους τρόπους και μέσα σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, στη Βουλή και την Ευρωβουλή το ΚΚΕ θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα του λαού της βόρειας Εύβοιας.

Πηγή: Γεράσιμος Λιόντος– eksegersi.gr

Στη συνέντευξή του στις 12 Αυγούστου για τις καταστροφικές πυρκαγιές που κατέκαψαν το δασικό πλούτο της χώρας, ο Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι η γενεσιουργός αιτία για το ξέσπασμα αυτών των πυρκαγιών ήταν ο παρατεταμένος καύσωνας. Τον ίδιο ισχυρισμό προέβαλε και άλλες φορές, στις απαντήσεις που έδωσε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων. Τον συμπλήρωσε, δε, απαντώντας σε αβανταδόρικη ερώτηση για το αν υπήρξαν και εμπρησμοί, με την γνωστή θεωρία των εμπρηστών!

Την απάντηση ότι η γενεσιουργός αιτία για το ξέσπασμα των πυρκαγιών είναι ο παρατεταμένος καύσωνας δεν την έδωσε από άγνοια. Οι δασολόγοι σύμβουλοί του τον συμβούλεψαν να το πει, μολονότι γνωρίζουν ότι η εκδήλωση των καταστροφικών πυρκαγιών δεν οφείλεται μόνο στις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται την άνοιξη και ιδιαίτερα το καλοκαίρι στεγνώνοντας την ατμόσφαιρα, αλλά σε άλλες αιτίες:

• Στη συσώρρευση μεγάλου όγκου καύσιμης ύλης, λόγω της εγκατάλειψης των δασών στην τύχη τους, διαχρονικά απ΄ όλες τις κυβερνήσεις. Το ίδιο συνέβη και φέτος με τις μεγάλες καταστροφές των δασών του χειμώνα.
• Στην ύπαρξη μέσα στα δάση (και όχι μόνο) διάσπαρτων αδέσποτων χωματερών.
• Στην ύπαρξη μέσα στα δάση ηλεκτροφόρων καλωδίων της ΔΕΗ, χαμηλής και υψηλής τάσης, καθώς και πυλώνων που δεν καθαρίζονται, για να εμφανίζει η ΔΕΗ υψηλά κέρδη. Στη διέλευση μέσω δασών των τραίνων.
• Στην εγκατάλειψη της ρητινοκαλλιέργειας.
• Στις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις.

Σκόπιμα ο Μητσοτάκης απέκρυψε αυτές τις πολύ σημαντικές αιτίες εκδήλωσης των καταστροφικών πυρκαγιών, για να αποκρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησής του, που την τελευταία διετία όχι μόνο δεν έκανε κάτι προς την κατεύθυνση της εξάλειψης αυτών των αιτιών, αλλά συνέχισε την πολιτική των προκατόχων της, της εγκατάλειψης του δασικού πλούτου της χώρας στην τύχη του.

Κι ακόμη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, έφτασε στο σημείο να δίνει και λύση για τη διατήρηση των κακόφημων οικιστικών πυκνώσεων, ενώ το ΣτΕ έχει αποφασίσει ότι είναι αντισυνταγματικές οι διατάξεις που είχε εισαγάγει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη νομιμοποίησή τους.

Εγκατάλειψη των δασών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη

Καταρχάς, να επισημάνουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Το 2004-2009 είχαμε κυβερνήσεις του Καραμανλή του νεότερου και το 2012-2014 κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων, που με το νομοθετικό τους έργο επέφεραν μεγάλες ανατροπές στο βασικό δασικό νόμο 998/1979 και είχαν εγκαταλείψει το δασικό πλούτο στην τύχη του.

Δεύτερο, από τους προϊσταμένους των Δασαρχείων όλης της χώρας είχε ζητηθεί η έγκριση 16.428.630 ευρώ το 2020 και 17.696.538 ευρώ το 2021. Κατά τη γνώμη μας τα ποσά αυτά ήταν ανεπαρκή για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες για την προστασία και ανάπτυξη του δασικού πλούτου της χώρας, λόγω της διαχρονικής εγκατάλειψης των δασών και δασικών εκτάσεων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, ενέκρινε πολύ καθυστερημένα τα εξευτελιστικά ποσά των 2.000.000 ευρώ για το 2020 και των 1.700.000 ευρώ για το 2021!

Κάποια στιγμή, σε μια απάντησή του, ο Μητσοτάκης πέταξε ένα νούμερο. Είπε: «Δώσαμε 51 εκατομμύρια φέτος για πρόληψη και προγραμματίζουμε να δώσουμε πολλά περισσότερα τα επόμενα χρόνια. Πρέπει να είμαστε σίγουροι, όμως, ότι αυτοί οι πόροι θα μπορέσουν να απορροφηθούν σωστά από τους φορείς που τους λαμβάνουν, και για αυτό και η Πολιτική Προστασία στο ζήτημα της πρόληψης θα έχει από εδώ και στο εξής μεγαλύτερη εμπλοκή».

Αυτή η χρηματοδότηση δεν αφορά την ανάπτυξη και προστασία των δασών, αλλά είναι χρηματοδότηση για την προστασία του πράσινου και των πάρκων και αλσών που είναι μέσα στις πόλεις. Εχει δε αποδέκτες τους δήμους και γι’ αυτό εμπλέκεται και η Πολιτική Προστασία. Το γεγονός ότι ο ίδιος αμφιβάλλει στις 12 Αυγούστου, αν θα απορροφηθεί αυτή η χρηματοδότηση, πιστοποιεί ότι έδωσε πολύ μικρότερη χρηματοδότηση στους δήμους, γιατί απλά ο καθαρισμός στις πόλεις πρέπει να γίνεται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη και όχι μέσα στο καλοκαίρι που βράζει ο τόπος από τις υψηλές θερμοκρασίες και έχει στεγνώσει η ατμόσφαιρα. Εμμέσως πλην σαφώς, ο Μητσοτάκης ομολόγησε ότι η χρηματοδότηση ήταν πολύ μικρότερη και μ’ αυτό τον τρόπο επιχειρεί να χρεώσει με ευθύνες τους δημάρχους.

Θυμίζουμε τι αποκάλυψε ο αντιπεριφερειάρχης Αττικής Ν. Πέππας στο ΜΕGΑ όσον αφορά τον καθαρισμό της καύσιμης ύλης στα βόρεια προάστια, που συσσωρεύθηκε από τη χιονόπτωση του χειμώνα 2020-2021. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Εκεί που είστε υπάρχει καύσιμη ύλη και με το παραμικρό μπορούν να τυλιχθούν τα πάντα στις φλόγες». Ο Πέππας απάντησε: «Υπάρχει αρκετή καύσιμη ύλη που έχει πέσει από τα πεύκα το χειμώνα».

Το έγκλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν περιορίστηκε στην πολύ χαμηλή χρηματοδότηση. Στα δύο χρόνια διακυβέρνησής της αρνήθηκε να προσλάβει όχι μόνιμους αλλά ακόμη και συμβασιούχους δασεργάτες! Αξίζει να κάνουμε μια παρέκβαση για να δούμε το σχετικό ιστορικό.

Από τον Γενάρη του 2015 μέχρι και τον Μάρτη του 2018, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε προσλάβει ούτε έναν συμβασιούχο δασεργάτη. Τον Μάρτη του 2018 προσέλαβε 5.066 άνεργους στο πλαίσιο του περιβόητου προγράμματος κοινωνικής εργασίας του ΟΑΕΔ. Στο άρθρο μας με τίτλο Ιδού οι πυρπολητές των δασών (4 Αυγούστου του 2020) αναφέραμε για τις προσλήψεις των 5.066 ανέργων:

«Μετά από τέσσερα χρόνια μηδενικών προσλήψεων δασεργατών, οι Τσιπροκαμμένοι έβαλαν μπροστά άλλη «φάμπρικα». Τον Μάρτη του 2018, οι υπουργοί Εργασίας και Περιβάλλοντος ανακοίνωσαν –με τα γνωστά ταρατατζούμ που συνηθίζουν οι συριζαίοι- την έναρξη ενός προγράμματος «κοινωνικής εργασίας», στο πλαίσιο του οποίου θα προσλαμβάνονταν 5.000 εργαζόμενοι (ωφελούμενοι, όπως τους ονομάζουν).

Στόχος του περιβόητου προγράμματος «κοινωνικής εργασίας» δεν ήταν η ανάπτυξη και προστασία των δασών, αλλά η πρόσληψη 5.066 ανέργων με συμβάσεις οκτάμηνης διάρκειας. Αυτό το ομολογούσε η Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία εγκρίθηκε το πρόγραμμα:

«Αρθρο 1.2. Η παρούσα δράση είναι οκτάμηνης διάρκειας και χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ. Η παρούσα δράση απευθύνεται στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις των Περιφερειών της χώρας.

Αρθρο 1.3 Η δράση αυτή αποσκοπεί:
α) στην επανασύνδεση των μακροχρονίως ανέργων και ευάλωτων ομάδων με την αγορά εργασίας, β) στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των ανέργων, γ) στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών, δ) στην σύζευξη των παραγωγικών ικανοτήτων των ανέργων με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και ε) στην προστασία των δασικών οικοσυστημάτων από τις πυρκαγιές και την γενικότερη προστασία τους για αειφορική παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών» (η έμφαση δική μας).

Σύμφωνα με τους εμπνευστές του προγράμματος, λοιπόν, πρώτιστος στόχος ήταν η απασχόληση ανέργων για οκτώ μήνες, για τη στατιστική μείωση της ανεργίας, και όχι η πρόσληψη δασεργατών για τη δασοπροστασία. Η τελευταία μπήκε (μόνο στα χαρτιά) ως πέμπτος στόχος για λόγους δημαγωγίας. Ανατρέχοντας στον τελικό πίνακα επιτυχόντων, διαπιστώσαμε ότι οι «Ειδικοί Δασικής προστασίας ΔΕ» (προφανώς οι έμπειροι δασεργάτες) ήταν μόλις το 13%! Αυτό επιβεβαιώνει το ότι πρώτιστος στόχος δεν ήταν η δασοπροστασία, αλλά η απασχόληση ανέργων για ένα διάστημα οχτώ μηνών, για να ‘χουν να λένε οι Τσιπροκαμμένοι ότι μειώνουν την ανεργία. Με τόσο χαμηλό ποσοστό έμπειρων δασεργατών, που μάλιστα άρχισαν να τους προσλαμβάνουν τα Δασαρχεία από τις 20 Ιούλη του 2018 και για διάστημα οκτώ μηνών, με πενιχρή κρατική χρηματοδότηση και με μισθούς των 490 και των 410 ευρώ το μήνα, είχαμε να κάνουμε με καθαρή κοροϊδία. Ελάχιστα (για να μην πούμε τίποτα) μπορούσαν να γίνουν για την προστασία και ανάπτυξη των δασών, μετά μάλιστα από τόσα χρόνια πλήρους εγκατάλειψης.

Οι συριζαίοι κράτησαν αυτούς τους εργαζόμενους και το 2019 (ήταν και προεκλογική χρονιά, βλέπετε), όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν τους κράτησε το 2020. Πάνω που είχαν μάθει πέντε πράγματα για τη δασοπροστασία και μπορούσαν να προσφέρουν κάποια βοήθεια στις δασικές υπηρεσίες, τους πέταξαν στην ανεργία, σαν τη μύγα από το ζυμάρι!».

Στη συνέντευξη της 12ης Αυγούστου, ο Μητσοτάκης ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της ««Αυγής»: «Και επίσης, την περίοδο 2018-2019 είχε υλοποιηθεί ένα πιλοτικό πρόγραμμα με 5.066 εργαζόμενους στη δασοπροστασία. Γιατί το κατήργησε αυτό η Κυβέρνηση;».

Απάντησε: «Κατ’ αρχάς δεν κατήργησε κανένα πρόγραμμα η Κυβέρνηση. Αναφέρεστε σε ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ το οποίο έληξε και οι εμπλεκόμενοι σε αυτό δεν είχαν άμεση ανάμειξη στα ζητήματα της δασοπυρόσβεσης. Οφείλω να υπενθυμίσω ότι αυτή τη στιγμή το στελεχιακό δυναμικό το οποίο απασχολείται στην Πυροσβεστική είναι σημαντικά αυξημένο σε σχέση με το τι ήταν πριν από δύο χρόνια».

Ο Μητσοτάκης, για να συγκαλύψει το γεγονός ότι η κυβέρνησή του δεν προσέλαβε κανένα δασεργάτη ούτε το 2021, πιάστηκε από μια άστοχη διατύπωση στην ερώτηση του δημοσιογράφου (ότι η κυβέρνησή του κατήργησε το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για την πρόσληψη των 5.066 εργαζόμενων που για δύο χρόνια είχαν δουλέψει στην δασοπροστασία). Ενώ γνωρίζει, ότι οι 5.066 άνεργοι είχαν προσληφθεί για τη δασοπυρόσβεση αλλά για τη δασοπροστασία και είχαν αποκτήσει κάποια εμπειρία, ο Μητσοτάκης με την απάντησή του μετατόπισε το πρόβλημα στο ότι δεν έχουν εμπειρία στη δασοπυρόσβεση, για να δικαιολογήσει εμμέσως την άρνηση της κυβέρνησής του να προσλάβει δασεργάτες, ακόμη και συμβασιούχους οκταμηνίτες.

Η άρνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να προσλάβει συμβασιούχους πιστοποιείται και από τη στάση του αρμόδιου υφυπουργού για τα δάση, του σαλταδόρου Αμυρά, που από τις 26 Μάρτη μέχρι τον Ιούνη του 2021 εξήγγειλε τρεις φορές ότι θα προσλάβει 700 συμβασιούχους δασολόγους, δασοπόνους και διοικητικούς στις δασικές υπηρεσίες και ακόμη δεν προσέλαβε κανέναν.

Ο Μητσοτάκης απροκάλυπτα υπέρ της νομιμοποίησης των οικιστικών πυκνώσεων

Οπως έχουμε αποκαλύψει, ο Χατζηδάκης, που έχει γαλουχηθεί με το αντιδασικό πνεύμα του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, εισήγαγε στον αντιδασικό νόμο 4685/2020 διάταξη σύμφωνα με την οποία θα επιδιώξει με Προεδρικό Διάταγμα να νομιμοποιήσει τις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις. Επειδή αυτή η ιστορία χρονοτριβεί, ο Μητσοτάκης -που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει με το περιβόητο επιτελικό του κράτος– έσπευσε στη συνέντευξη της 12^ης Αυγούστου να πάρει πάνω του τη νομιμοποίηση των οικιστικών πυκνώσεων (με τη λογική «πονάει μάτι κόβει κεφάλι). Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα:

«Τέλος, επειδή θέλουμε πάντα να κοιτάμε τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα από εδώ και στο εξής, να πω δυο κουβέντες για τις πολύ προβληματικές περιπτώσεις όπου έχουμε συμβίωση του φυσικού με το δομημένο περιβάλλον (σ.σ. εννοεί τις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις). Αναφέρθηκε και αυτό πριν από λίγο. Εκεί δηλαδή που έχουμε οικισμούς που ουσιαστικά έχουν μπει -για διάφορους λόγους, δεν είναι της ώρας να τους αναλύσω- που ουσιαστικά είναι πάρα πολύ κοντά ή έχουν ήδη μπει μέσα σε δάση. Είναι σαφές ότι πια, ειδικά σε εκείνες τις περιοχές στις οποίες η φωτιά έφτασε μέχρι τον οικισμό, πρέπει να δημιουργηθεί μια ζώνη πλάτους που θα ορίσουν οι ειδικοί στην οποία δεν θα μπορούμε να φυτέψουμε πεύκα. Θα φυτέψουμε άλλα δέντρα. Θα φυτέψουμε βραδύκαυστα, θα φυτέψουμε πλατύφυλλα. Αλλά δεν θα πάμε να κάνουμε γύρω από τους οικισμούς το ίδιο λάθος το οποίο μπορεί να έγινε στο παρελθόν» (η έμφαση δική μας).

Προτείνει, λοιπόν, ο Μητσοτάκης να νομιμοποιηθούν όλες οι βίλες των οικιστικών πυκνώσεων και γύρω απ’ αυτές να φυτέψουν βραδύκαυστα δέντρα. Λέμε ότι προτείνει να φυτέψουν γύρω από κάθε βίλα, γιατί η κάθε μία απ’ αυτές περιβάλλεται από δέντρα. Αγνοεί, καταρχάς, με προκλητικό τρόπο την απόφαση του ΣτΕ, που εκδόθηκε με πλειοψηφία 26 προς 1 και έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η ύπαρξή τους στα δάση. Και στη συνέχεια εκδίδει φετφά προς τους δικαστές του ΣτΕ να κρίνουν ότι το ΠΔ για τις οικιστικές πυκνώσεις είναι σύμφωνο με το σύνταγμα!

Ας θυμηθούμε το βασικό πεύμα της απόφασης του ΣτΕ, παραθέτοντας ένα μεγάλο απόσπασμα από το άρθρο μας με τίτλο Οικιστικές πυκνώσεις-παράνομα ξεχερσώματα δασών: Ο Χατζηδάκης θα πάθει, ό,τι έπαθαν Σταθάκης και Φάμελλος (16 Μάη του 2020):

«Για το ΣτΕ, η νομιμοποίηση κατοικιών στο δάσος αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεδομένου ότι η οικοδόμηση στο δάσος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να νομιμοποιούνται καταπατήσεις και ξεχερσώματα και να έχουν καταστραφεί εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

Η διαπίστωσή μας αυτή δε στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε τοποθετήσεις που διατύπωσαν οι δικαστές στις γνώμες που συνοδεύουν τις αποφάσεις τους. Στην πρόσφατη απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που με συντριπτική πλειοψηφία (26 προς 1) έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν οι κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις, η σκέψη 15 αναφέρει μεταξύ άλλων:

“…Η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνο επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, τούτο δε εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλομένη από λόγους δημοσίου συμφέροντος.

Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν την μεταβολή του προορισμού του δάσους“ (οι εμφάσεις δικές μας).

Με τη σκέψη 15 το ΣτΕ τονίζει ότι η καταπάτηση και το ξεχέρσωμα δασών για οικιστικούς λόγους απαγορεύεται στο διηνεκές. Η σκέψη 10 της ίδιας απόφασης επισημαίνει ότι οι εξουσιοδοτικές διατάξεις για τις “οικιστικές πυκνώσεις“ έπρεπε να εκδοθούν, όχι με υπουργικές αποφάσεις, αλλά με Προεδρικό Διάταγμα. Εννοείται ότι αυτή η σκέψη λειτουργεί παράλληλα με τη σκέψη 15 και όχι σε αντιπαραβολή. Η σκέψη 15, σύμφωνα με την οποία στα δάση δεν χωρεί αλλαγή χρήσης γης ώστε να χρησιμοποιηθούν για οικιστικούς λόγους, δεν ξεπερνιέται με τίποτα, είναι θεμελιώδης. Αυτό ξεδιαλύνεται στην ακροτελεύτεια σκέψη 17 που αναφέρει:

“Κατόπιν των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη, η οποία λόγω του αντιθέτου προς το Σύνταγμα περιεχομένου της εξουσιοδοτικής διάταξης, δεν θα μπορούσε επιτρεπτώς να εκδοθεί υπό τον τύπο προεδρικού διατάγματος, είναι μη νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί“ (η έμφαση δική μας)».

Ο Χατζηδάκης και ο δικηγόρος σύμβουλός του (σύμφωνα με πληροφορίες μας, έπαιξε κεντρικό ρόλο στη σύνταξη αυτού του τερατουργήματος) γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η απόφαση του ΣτΕ είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο στο να νομιμοποιηθούν οι περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις. Γνωρίζουν ακόμη τη θέση του ΣτΕ, ότι και αν ακόμη επιχειρούνταν η νομιμοποίηση των οικιστικών πυκνώσεων με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ), πάλι θα σκόνταφτε η απόπειρά τους στο ότι το ΠΔ δε θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την κατασκευή παράνομων βιλών μέσα στο δάσος, γιατί απλά αυτό απαγορεύεται από τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος και το ΣτΕ δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατασκευή κατοικιών στο δάσος επικαλούμενο το δημόσιο συμφέρον, όπως κάνει εδώ και χρόνια με την παράνομη κατασκευή καπιταλιστικών επιχειρήσεων στο δάσος και στις δασικές εκτάσεις.

Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί η κυβέρνηση επιμένει να νομιμοποιήσει τις οικιστικές πυκνώσεις; Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, ξεκαθαρίζοντας πρώτα ένα βασικό ζήτημα. Οι τριμελείς επιτροπές του ΣτΕ που εξετάζουν τα σχέδια ΠΔ δεν εξετάζουν τη συνταγματικότητα των ρυθμίσεών τους, αλλά το αν ξεπερνούν τις εξουσιοδοτικές διατάξεις των νόμων οι οποίοι προβλέπουν την έκδοσή τους. Υπάρχει το ανυπέρβλητο εμπόδιο στους υπουργούς να νομοθετούν. Η μόνη που μπορεί να νομοθετεί είναι η Βουλή.

Αυτό δεν είναι δικό μας ιδεολόγημα. Θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα. Τον Γενάρη του 2013, το ΣτΕ -σε Ολομέλεια- μετά από 9 χρόνια «επεξεργασίας» έβγαλε την ιστορική απόφαση 32, με την οποία αποδέχτηκε τον επιστημονικό ορισμό του δάσους. Αυτή η απόφαση είναι ιστορική και γι’ αυτό είχαν κινητοποιηθεί όλοι οι μηχανισμοί του κράτους και πολλοί από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες για να μην εφαρμοστεί. Αν εφαρμοζόταν θα βοηθούσε στην προστασία του δασικού πλούτου της χώρας. Οσοι θέλουν να τη μελετήσουν μπορούν να τη βρουν στο https://dasarxeio.com/wp-content/uploads/2013/03/32_2013.pdf.

Η απόφαση αυτή του ΣτΕ ανατράπηκε με τις αντιδασικές διατάξεις του ΠΔ του Μάρτη του 2016, που φέρει την υπογραφή του «οικολόγου» Ι. Τσιρώνη, τότε αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος. Αυτό το ΠΔ (https://dasarxeio.com/2016/04/01/30123/) ελέγχθηκε από την τριμελή επιτροπή του ΣτΕ, παρά το γεγονός ότι ανέτρεπε την απόφαση 32 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Αυτό συνέβη, όχι επειδή έγινε κάποια παρατυπία από την τριμελή επιτροπή του ΣτΕ, αλλά επειδή αυτές οι επιτροπές δεν έχουν την αρμοδιότητα να κρίνουν τη συνταγματικότητα ή μη των σχεδίων ΠΔ.

Φυσικά, αν τότε γινόταν προσφυγή στο ΣτΕ κατά του ΠΔ, θα ήταν άλλη η εξέλιξη των πραγμάτων. Τώρα, είναι εκφρασμένη η βούληση στελεχών του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων) να προσφύγει η ΠΕΔΔΥ στο ΣτΕ κατά του νέου ΠΔ-τερατουργήματος. Οπότε η τύχη του θα είναι η ίδια με αυτή των αποφάσεων των Σταθάκη και Φάμελλου, που κρίθηκαν αντισυνταγματικές από την Ολομέλεια του ΣτΕ σε μείζονα σύνθεση, με πλειοψηφία 26 προς 1.

Στις διατάξεις του τελευταίου νομοσχεδίου των Σταθάκη και Φάμελλου ο Χατζηδάκης προσέθεσε και διατάξεις για τα λεγόμενα πρόδηλα σφάλματα. Αυτές οι διατάξεις, που δεν έχουν καμία οργανική σχέση με τις οικιστικές πυκνώσεις –δεδομένου ότι είναι προδήλως απόλυτο ότι οι οικιστικές πυκνώσεις είναι παράνομες- μας δημιουργούν την πεποίθηση, ότι αποβλέπουν στη νομιμοποίηση πολυτελών βιλών κάποιων «ημέτερων». Οπως έγινε με την περιβόητη τηλε-κατάρτιση των επιστημόνων, για να κονομήσουν κάποιοι «ημέτεροι» της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ο Χατζηδάκης επιμένει για τις οικιστικές πυκνώσεις, γιατί θέλει, για το διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι τη στιγμή που το νέο ΠΔ θα προσβληθεί και θα ακυρωθεί από την Ολομέλεια του ΣτΕ, να μην καταβάλουν οι ιδιοκτήτες των βιλών τα δύο πρόστιμα και να παγώσουν όλες οι ποινικές διώξεις.

Δυο λόγια για αυτόν το χρόνο. Μέσα σε τρεις μήνες από τη δημοσίευση του περιβαλλοντοκτόνου νόμου 4865/2020, με απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος, δηλαδή του ίδιου του Χατζηδάκη, θα καθοριστούν η διαδικασία ανάθεσης, σύνταξης, παραλαβής και έγκρισης των οικονομοτεχνικών μελετών, όσον αφορά τις οικιστικές πυκνώσεις. Δεν ορίζεται από τώρα πόσος θα είναι αυτός ο χρόνος.

Στη συνέχεια, μετά τη σύνταξη των οικονομοτεχνικών μελετών, θα ακολουθήσει η σύνταξη του σχεδίου ΠΔ. Ούτε για τη σύνταξή του προβλέπεται πόσος θα είναι ο χρόνος, ούτε ακόμη πόσο χρόνο θα χρειαστεί η τριμελής επιτροπή του ΣτΕ για να ελέγξει το ΠΔ. Προβλέπεται μόνο, ότι έξι μήνες μετά από την έγκριση του ΠΔ θα μπορούν οι καταπατητές να υποβάλουν αίτηση και σε δύο μήνες να βγει η απόφαση.

Προσθέστε σ’ αυτούς τους χρόνους και το χρόνο που θα απαιτηθεί για την εκδίκαση της προσφυγής (της ΠΕΔΔΥ και όχι μόνο), τόσο σε επίπεδο Τμήματος όσο και σε επίπεδο Ολομέλειας του ΣτΕ, και θα αντιληφθείτε ότι ο Χατζηδάκης για μερικά χρόνια -και όχι μόνο για το χρόνο που θα μεσολαβήσει μέχρι τη διεξαγωγή των διπλών εκλογών- θα υπόσχεται χάντρες και καθρεφτάκια σε πλούσιους και φτωχούς ιθαγενείς, προκειμένου να τους αποσπάσει την ψήφο τους.

Γίνεται φανερό, ότι και η πρόταση του Μητσοτάκη να φυτέψουν βραδύκαυστα δέντρα για να νομιμοποιήσουν τις βιλάρες μέσα στα δάση, δε θα έχει καμία τύχη. Γιατί το ΠΔ για τις οικιστικές πυκνώσεις θα καταπέσει στο ΣτΕ ως αντισυνταγματικό.

Η συγγνώμη που ζήτησε ο Μητσοτάκης είναι υποκριτική, γιατί όχι μόνο δεν ανακοίνωσε -έστω και φραστικά- τη λήψη μέτρων που θα κινούνται στην κατεύθυνση ακύρωσης των παραγόντων που προκαλούν τις καταστροφικές πυρκαγιές, αλλά αντίθετα δήλωσε ανοικτά ότι πρέπει να αλλαχτούν τα πάντα (εννοείται στην αντίθετη κατεύθυνση).

Ενα πρώτο δείγμα αυτών των ανατροπών, όσον αφορά τη δασική πολιτική, είναι ο λεγόμενος θεσμός του «αναδόχου αναδάσωσης» και η υποβάθμιση του ρόλου των δασικών υπηρεσιών στην περιφέρεια προς όφελος της γενικής γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, που δε θα έχει μόνο την αρμοδιότητα τηςκαταστολής των δασικών πυρκαγιών, αλλά και την αρμοδιότητα της υλοποίησης των μέτρων για την προστασία και ανάπτυξη των δασών! Γι’ αυτές τις δύο πολύ σημαντικές ανατροπές θα μιλήσουμε σύντομα αναλυτικά, σε άλλο άρθρο.

Το γενικό συμπέρασμα που βγαίνει απ’ αυτά που είπε ο Μητσοτάκης στην συνέντευξη της 12 Αυγούστου είναι ότι όχι μόνο θα συνεχίσει, αλλά και θα βαθύνει την ασκούμενη αντιδασική πολιτική, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που επιφέρουν στο δασικό πλούτο της χώρας μας οι καταστροφικές πυρκαγιές. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι και αυτός, όπως και ο Χατζηδάκης, γαλουχήθηκε με τη φανατική αντιδασική ιδεολογία και πρακτική του πατέρα του.

Πηγή: dasarxeio.com

Η παρούσα εργασία της εταιρείας ΥΛΗ – Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος, επιχειρεί μια πρώτη αποτίμηση των αποτελεσμάτων της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε την Βόρεια Εύβοια από τις 3/8/2021 έως τις 11/8/2021.

Για την πορεία της εξάπλωση της πυρκαγιάς καθώς και για την έκταση που συνολικά κάηκε χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα του Πληροφοριακού Συστήματος για τις Δασικές Πυρκαγιές στην Ευρώπη (European Forest Fire Information System – EFFIS). Η τελική έκταση που έπληξε η πυρκαγιά θα αποτυπωθεί με ακρίβεια το επόμενο διάστημα με την έκδοση της Αναδασωτέας από την Διεύθυνση Δασών της Π.Ε. Εύβοιας.

Για τον υπολογισμό των δασών και δασικών εκτάσεων που κάηκαν χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα από τον αναρτημένο Δασικό Χάρτη της περιοχής, για την εκτίμηση του είδους της δασικής βλάστησης τα δεδομένα του Ψηφιακού Χάρτη Βλάστησης της Γ.Δ.Δ.Δ.Π., για τις Χρήσεις Γης τα στοιχεία από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα χαρτογράφησης Corine Land Cover (2018) και τέλος για τα μορφολογικά δεδομένα της περιοχής το Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους (DTM) της Ελληνικό Κτηματολόγιο.

Εξάπλωση πυρκαγιάς

Η συνολική έκταση της πυρκαγιάς ανέρχεται σε 512.031,54 στρέμματα εκ των οποίων τα 322.188,92 βρίσκονται στον Δήμο Λίμνης – Μαντουδίου – Αγίας Άννας (ποσοστό 63%) και τα 189.842,61 τον Δήμο Ιστιαίας Αιδηψού (ποσοστό 37%).

Εικόνα 1: Χάρτης εξάπλωσης πυρκαγιάς

Στον Δήμο Λίμνης – Μαντουδίου – Αγίας Άννας έχουν επηρεαστεί από την πυρκαγιά 18 Τοπικές Κοινότητες εκ των οποίων έχει καεί το 77,11% (κατά μέσο όρο) της συνολικής τους έκτασης και στον Δήμο Ιστιαίας – Αιδηψού επίσης 18 Τοπικές Κοινότητες, εκ των οποίων έχει καεί το 62,24% (κατά μέσο όρο) της συνολικής τους έκτασης. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε αρκετές Τοπικές Κοινότητες το ποσοστό της έκτασης τους που έχει καεί ξεπερνάει το 80% και φτάνει έως και το 100%. Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται οι Τοπικές Κοινότητες ανά Δήμος και η έκταση που έχει καεί.

Εικόνα 2: Καμένο Πευκοδάσος στους Παππάδες Β. Εύβοιας

Πίνακας 1: Καμένες εκτάσεις ανά Τ.Κ. του Δήμου Λίμνης-Μαντουδίου-Αγίας Άννας

Πίνακας 2: Καμένες εκτάσεις ανά Τ.Κ. του Δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού

Δάση και δασικές εκτάσεις

Σύμφωνα με τον αναρτημένο Δασικό Χάρτη της Διεύθυνσης Δασών Π.Ε. Εύβοιας το σύνολο των δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν καεί, ανέρχεται σε 379.392,82 στρέμματα και αποτελούν το 74,1% της συνολικής καείσας έκτασης. Από την συνολική έκταση των δασών και δασικών εκτάσεων τα 232.897,76 στρέμματα βρίσκονται εντός του Δήμου Λίμνης – Μαντουδίου – Αγίας Άννας (ποσοστό 61,39%) και τα 146.495,05 στον Δήμο Ιστιαίας Αιδηψού (ποσοστό 38,61%).

Εικόνα 3: Βασιλικά Β. Εύβοιας

Από την συνολική έκταση των δασών και δασικών εκτάσεων των Τ.Κ. που επηρεάστηκαν από την πυρκαγιά στον Δήμο Λίμνης – Μαντουδίου – Αγίας Άννας κάηκαν το 77,20%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στον Δήμο Ιστιαίας – Αιδηψού ανέρχεται στο 79,46%. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες Τ.Κ. το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 90% και φτάνει έως και το 100% των δασών και δασικών εκτάσεων που υπήρχαν.

Εικόνα 4: Χάρτης καμένων δασών και δασικών εκτάσεων

Στους πίνακες που ακολουθούν παρουσιάζονται τα καμένα δάση και δασικές εκτάσεις ανά Τοπική Κοινότητα και Δήμο που επηρεάστηκαν από την πυρκαγιά σε σχέση με το σύνολο των δασών και δασικών εκτάσεων που υπάρχουν.

Πίνακας 3: Εκτάσεις καμένων δασών και δασικών εκτάσεων

Πίνακας 4: Εκτάσεις καμένων δασών και δασικών εκτάσεων

Βλάστηση

Σύμφωνα με τον Χάρτη Βλάστησης της Ελλάδας της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος (Γ.Δ.Δ.Δ.Π.) από το σύνολο των καμένων εκτάσεων τα δάση και δασικές εκτάσεις ανέρχονται σε 335.165,98 στρέμματα και αποτελούν το 65,16% (άθροισμα εκτάσεων Χαλεπίου Πεύκης, Μαύρης Πεύκης, Ελάτης, Δρυός, θάμνων, παραποτάμιας βλάστησης και λιβαδιών). Οι διαφορές που εντοπίζεται σε σχέση με τις εκτάσεις του αναρτημένου Δασικού Χάρτη, οφείλονται στην έλλειψη ακρίβειας και την παλαιότητα των δεδομένων του Χάρτη Βλάστησης της Γ.Δ.Δ.Δ.Π.. Ωστόσο τα στοιχεία μας παρέχουν μια πολύ καλή εικόνα για το είδος της βλάστησης και την έκταση που καταστράφηκε.

Εικόνα 5: Καμένη έκταση στην Στροφυλιά Β. Εύβοιας

Όπως φαίνεται και στον πίνακα που ακολουθεί σχεδόν το 60% των καμένων εκτάσεων καλύπτονται από δάση Χαλεπίου Πεύκης, τα οποία αποτελούν το 90% των συνολικά καμένων δασών και δασικών εκτάσεων.

Πίνακας 5: Βλάστηση και χρήσεις γης στα όρια της πυρκαγιάς

Χρήσεις Γης

Από την επεξεργασία των δεδομένων του προγράμματος Corine Land Cover (2018), προκύπτει ότι από το σύνολο των καμένων εκτάσεων τα δάση και οι δασικές εκτάσεις ανέρχονται σε 337.944,75 στρέμματα και αποτελούν το 66% (άθροισμα δάσος κωνοφόρων, μικτό δάσος, μεταβατικές δασώδεις και θαμνώδεις εκτάσεις, δάσος πλατύφυλλων, εκτάσεις με αραιή βλάστηση). Η διαφορά που εντοπίζεται σε σχέση με τις εκτάσεις του αναρτημένου Δασικού Χάρτη οφείλονται στην έλλειψη ακρίβειας των δεδομένων του προγράμματος Corine Land Cover και την μεθοδολογία που έχει ακολουθηθεί για την παραγωγή των δεδομένων.

Εικόνα 6: Παραλία Ψαροπούλι

Πίνακας 6: Χρήσεις γης στα όρια της πυρκαγιάς

Αναδασωτέες Εκτάσεις

Από την ανάλυση των στοιχείων των αναδασωτέων εκτάσεων του αναρτημένου δασικού χάρτη της Π.Ε. Εύβοιας προκύπτει, ότι από τα καμένα δάση και δασικές εκτάσεις που ανέρχονται σε 379.392,82 στρέμματα τα 150.025,47 έχουν κηρυχτεί στο παρελθόν ξανά αναδασωτέα. Από τα παραπάνω προκύπτει δηλαδή ότι το 39,54% τον καμένων δασών έχει ξανά καεί στο παρελθόν, ενώ στον Δήμο Λίμνης – Μαντουδίου – Αγίας Άννας το ποσοστό αυτό αγγίζει το 50%.

Πίνακας 7: Αναδασωτέες εκτάσεις στα όρια της πυρκαγιάς

Μορφολογικά δεδομένα

Από την επεξεργασία των δεδομένων του Ψηφιακού Μοντέλου Εδάφους (DTM) της Ελληνικό Κτηματολόγιο προκύπτει για την περιοχή που επλήγη από την πυρκαγιά ότι το ελάχιστο υψόμετρο βρίσκεται στο επίπεδο της θάλασσας (0 μ.) και το μέγιστό 989 μ. και το μέσο υψόμετρο 303 μ. Το 27% της έκτασης έχει υψόμετρο λιγότερο από 200μ., το 35% αυτής βρίσκεται σε υψόμετρο μεταξύ 200 και 400 μέτρων, ενώ μόνο το 9% βρίσκεται πάνω από τα 600 μέτρα. Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η κατανομή της έκτασης στις κλάσεις υψομέτρων.

Πίνακας 8: Κλάσεις υψομέτρου στην περιοχή που επλήγη από την πυρκαγιά

Εικόνα 7: Χάρτης υψομέτρων

Οι κλίσεις που επικρατούν στην περιοχή ποικίλουν. Η μέση κλίση είναι 32,8%, ενώ οι εκτάσεις που έχουν κλίση μεγαλύτερη του 50% ανέρχονται στο 19%. Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η κατανομή της περιοχής που έπληξε η πυρκαγιά στις κατηγορίες των κλίσεων.

Πίνακας 9: Κατηγορίες κλίσεων στην περιοχή που επλήγη από την πυρκαγιά

Εικόνα 8: Χάρτης Κλίσεων

Τέλος στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται οι κατηγορίες κλίσεων στα δάση και τις δασικές εκτάσεις που κάηκαν. Όπως προκύπτει στην περίπτωση αυτή οι εκτάσεις με κλίση μεγαλύτερη του 50% πλέον ανέρχονται στο 25,1% της συνολικής έκτασης ενώ η μέση κλίση διαμορφώνεται στο 38,5%.

Πίνακας 10: Κατηγορίες κλίσεων στα δάση που επλήγησαν από την πυρκαγιά

[email protected]
http://www.forest.gr

…….

Πηγή: imerodromos.gr

Μάλιστα, έτοιμος είναι και ο «τιμοκατάλογος» για την απαράδεκτη αυτή απόφαση, αφού σε αυτήν προβλέπεται μεταξύ άλλων:

— Ο κάθε επισκέπτης πληρώνει 6 ευρώ και το κάθε ΙΧ 12 ευρώ, και μάλιστα ανά μέρα (!) και την ώρα που μια ανάβαση στον Ολυμπο απαιτεί 2 – 3 μέρες. Δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για ανέργους, καμιά μέριμνα για οικογενειακό εισιτήριο, καμιά μέριμνα για φοιτητές.

— Αντίστοιχα, σημαντική επιβάρυνση έχουν επαγγελματίες, ερασιτέχνες κυνηγοί. Ενώ αν ισχύσει η άθλια αυτή απόφαση, θα υπάρχει σημαντική επιβάρυνση και για τα μέλη των ορειβατικών συλλόγων που ταξιδεύουν στην περιοχή πιο συχνά και βοηθούν (άμεσα ή έμμεσα) στη φύλαξη των οικοσυστημάτων, στην κατασκευή και συντήρηση μονοπατιών, καταφυγίων.

— Την ίδια ώρα, παρότι το εισιτήριο για ΙΧ είναι σχεδόν απαγορευτικό, καμιά μέριμνα για εναλλακτική μεταφορά δεν υπάρχει (λεωφορείο ανά τακτή ώρα προς Πριόνια π.χ.). Η μόνη εναλλακτική είναι το ξεκίνημα της πορείας από τα 300 μ. υψόμετρο!

Με βάση τα παραπάνω, το κόστος μερικών τυπικών αναβάσεων στον Ολυμπο αναμένεται να επιβαρύνει κάποιον τουλάχιστον 30 ευρώ. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα παρέας τριών ατόμων που θα κάνει τριήμερη ανάβαση στον Ολυμπο και με ΙΧ θα προσεγγίσει το σημείο εκκίνησης που είναι εντός ζώνης φορέα (π.χ. Πριόνια, Διασταύρωση, Κρεβάτια, Ξερολάκκι κ.λπ.): 3 άτομα Χ 3 μέρες Χ 6 ευρώ = 54 ευρώ. ΙΧ: 3 Χ 12 ευρώ = 36 ευρώ. Σύνολο 90 ευρώ ή 30 ευρώ το άτομο.

Και όλα αυτά σε μια περίοδο μάλιστα όπου για την πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών η προηγούμενη χρονιά ήταν δύσκολη, εξαιτίας της κρίσης και της πανδημίας, με μείωση εισοδημάτων, συσσώρευση νέων χρεών και υποχρεώσεων που θα αρχίσουν σιγά σιγά να «σκάνε».

Και βέβαια, μετά τον Ολυμπο, το μέτρο αυτό θα επεκταθεί και σε άλλα βουνά και Εθνικούς Δρυμούς, όπως του Βίκου – Αώου, της Πάρνηθας. Ηδη ισχύει στον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς, όπου υπάρχουν καταγγελίες για έλλειψη ενημερωτικών πινακίδων στις αρχές των μονοπατιών και υποβάθμιση.

Την ίδια ώρα, όμως, που «μαντρώνονται» κάποια λίγα και με μεγάλη επισκεψιμότητα βουνά, η κυβέρνηση με διάφορους τρόπους ενισχύει την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, τις επενδύσεις μέσα στα δάση, τις οποίες επιδοτεί, μετατρέποντάς τα σε δάση ανεμογεννητριών. Σε συνδυασμό με τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού περί επιχειρηματικών ομίλων – «αναδόχων» για το πρόγραμμα αναδασώσεων, που θα λειτουργεί ως εργαλείο κερδοφορίας, με τις αναδασώσεις ή τμήματά τους να δίνονται μέσω ΣΔΙΤ, με μελέτες και έργα όχι μέσω της Δασικής Υπηρεσίας αλλά διαφόρων «ευαγών» ιδρυμάτων, καταλαβαίνει κανείς ότι προσφέρεται σε επιχειρηματικούς ομίλους ένα νέο πεδίο κερδοφόρας δράσης.

«Λαϊκή Συσπείρωση» Θεσσαλίας: Οχι στην εμπορευματοποίηση των βουνών 

Να μην περάσει η πρόθεση της κυβέρνησης για επιβολή εισιτηρίου στον Ολυμπο, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης των βουνών και των ορεινών όγκων, καλεί η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θεσσαλίας.  

Επισημαίνει πως «Την ώρα που τεράστιες δασικές εκτάσεις έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται παρανάλωμα του πυρός, λόγω της εγκληματικής ανυπαρξίας ολοκληρωμένης πολιτικής δασοπροστασίας – πυροπροστασίας από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων του ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της Ν.Δ, ετοίμασε υπουργική απόφαση, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να την ανακοινώσει, με την οποία θα επιβάλλει εισιτήριο για την ανάβαση στον Όλυμπο και θα εκχωρεί αρμοδιότητες ελέγχου σε ιδιωτικές εταιρείες.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θεσσαλίας, καλεί το λαό και τους μαζικούς φορείς της Θεσσαλίας σε αγώνα, για να μην περάσει η κυβερνητική πρόθεση για επιβολή εισιτηρίου ανόδου στον Όλυμπο και γενικότερα η πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των ορεινών όγκων και δασών. Απαιτεί:

• Να ακυρωθούν όλοι οι δασοκτόνοι νόμοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που αποχαρακτηρίζουν δασικές εκτάσεις και νομιμοποιούν καταπατητές. Να προστατευθούν οι καμένες δασικές εκτάσεις από καταπατητές και να αναδασωθούν.
• Καµία επιχειρηµατική δραστηριότητα στα δασικά οικοσυστήµατα.  Όχι στην  εμπορευματοποίηση των δασών, ολοκληρωµένη προστασία και διαχείριση των δασικών οικοσυστηµάτων µε κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
• Να συγκροτηθεί ενιαίος φορέας προστασίας της δασικής περιουσίας, ενίσχυση σε προσωπικό, εξοπλισμό και της υποδομής της Δασικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
• Να μετατραπεί σε δημόσια περιουσία η ιδιοκτησία μεγάλων ιδιωτικών εκτάσεων και των εκτάσεων της εκκλησίας στα βουνά, τις δασικές εκτάσεις».